Ulica Blaszana w Warszawie
| Stara Praga | |||||||||||||
 Ulica Blaszana | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||
| Długość |
50 m[1] | ||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||
 52°14′59,6″N 21°01′37,7″E/52,249889 21,027139
| |||||||||||||
Ulica Blaszana – ulica w warszawskiej dzielnicy Praga-Północ, będąca ślepym zaułkiem ulicy Panieńskiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ulica Blaszana została wytyczona w pierwszej połowie XIX wieku jako przesmyk w zabudowie wiodący ku Olszowej. Pod obecną nazwą pojawiła się po raz pierwszy na planie z roku 1873, a pierwsza, drewniana zabudowa powstała około 20 lat wcześniej.
Cała zabudowa ulicy przed rokiem 1939 składała się z jednej kamienicy wzniesionej w latach 1936–1937, oraz zabudowań magazynowych przypisanych numeracji ul. Olszowej, zniszczonych podczas II wojny światowej.
Lata 70. przyniosły budowę wysokościowców osiedla Panieńska, które zredukowały Blaszaną do roli ślepego zaułka.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mapa Warszawy [online], mapa.um.warszawa.pl [dostęp 2020-11-29].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. T. 1. Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 1995, s. 177. ISBN 83-902793-5-5.