Ulica Uniwersytecka w Łodzi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Uniwersytecka
Fabryczna
Ilustracja
Wieżowiec Gazowni Łódzkiej
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Długość

950 m

Przebieg
światła 0 m ul. prez. Gabriela Narutowicza
al. Rodziny Scheiblerów
pl. adw. Joanny Agackiej-Indeckiej
światła 310 m ul. Stefana Jaracza
360 m ul. hm. Aleksandra Kamińskiego
580 m ul. Rewolucji 1905 r.
ul. Wierzbowa
pl. Pokoju
światła 950 m rondo Solidarności
ul. Pomorska
al. Grzegorza Palki
ul. dr. Stefana Kopcińskiego
Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Uniwersytecka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Uniwersytecka”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Uniwersytecka”
Ziemia51°46′31,9″N 19°28′36,6″E/51,775534 19,476839

Ulica Uniwersyteckaulica w łódzkiej dzielnicy Śródmieście o długości niespełna 1 km, łącząca ulicę Narutowicza z ulicą Pomorską przy rondzie Solidarności. Na całej długości jest dwujezdniowa. Nie posiada torowiska tramwajowego. Swoją nazwę zawdzięcza, jak można się domyślić, pobliskiemu Uniwersytetowi Łódzkiemu[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ulica Uniwersytecka została wytyczona w latach 40. XIX w. i początkowo stanowiła wschodnią granicę osady sukienniczej Nowe Miasto. Najpierw nazywała się Trębacka[2]. Na wschód od niej rozciągał się las rządowy będący własnością leśnictwa Łaznów. W 1946 r., kiedy powstał Uniwersytet Łódzki i właśnie przy tej ulicy ulokowano kilka jego budynków, przemianowano ją na Uniwersytecką. Jednak jeszcze przez długi czas była wąska. Dopiero później ją poszerzono, przy czym stała się główną drogą wyjazdową z centrum miasta w kierunku Warszawy. Funkcję tę straciła po poszerzeniu blisko sąsiadującej z nią ulicy Kopcińskiego[3]. W czasie okupacji niemieckiej ulica nosiła nazwę Trommelstrasse[4].

Ulica Uniwersytecka różni się znacznie parametrami technicznymi od innych ulic w centrum miasta. Jest dwujezdniowa, a w dodatku każda jezdnia jest na tyle szeroka, by móc przejechać po niej z większą prędkością. Ulica jest jedynym zbudowanym odcinkiem projektowanej w latach 40. XX wieku autostrady mającej przebiegać z Warszawy przez Łódź do Wrocławia. W samej Łodzi miała biec przez centrum miasta, dzieląc obszary jego zwartej zabudowy, gdyż ówcześni planiści nie uznawali wartości zabytkowych tego terenu. Na niekorzyść tej inwestycji zabrakło środków po ukończeniu realizacji fragmentu będącego dzisiejszą ulicą Uniwersytecką. Wskutek tego śródmieście pozostało nie tknięte, sama zaś ulica Uniwersytecka pozostała jego kuriozalnym elementem urbanistycznym[1].

Ważne obiekty[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z nazwą, przy ulicy Uniwersyteckiej pod nr 3 znajduje się budynek należący do Uniwersytetu Łódzkiego, wcześniej mieścił się w nim dom nauczyciela. Pod numerem 2/4 znajduje się wieżowiec Gazowni Łódzkiej[3]. Niewielki skwer u zbiegu ulic Uniwersyteckiej, Wierzbowej i Rewolucji 1905 r. to plac Pokoju. Z kolei na styku z ulicami Pomorską i Kopcińskiego (rondo Solidarności) stoi kościół św. Teresy od Dzieciątka Jezus i św. Jana Bosko[5].

Komunikacja miejska[edytuj | edytuj kod]

Ulicą Uniwersytecką kursują następujące linie autobusowe MPK Łódź: 51A, 51B, 53A, 53B, 61, 88A, 88B, 88C,88D[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b ul. Uniwersytecka - Topografie. topografie.pl. [dostęp 2015-10-22].
  2. U. log.lodz.pl. [dostęp 2015-10-16].
  3. a b Spacerownik: Łódź Śródmieście cz. II. [dostęp 2015-10-16].
  4. ZIEMIA OBIECANA - Łódzkie ulice - wykaz nazw ulic w XX wieku, zawiera niemieckie nazwy z okresu II wojny światowej, oznaczono ulice na terenie getta łódzkiego. 2008-04-20. [dostęp 2015-10-16].
  5. Łódź - Ulica Uniwersytecka. lodz.fotopolska.eu. [dostęp 2015-10-16].
  6. Timetables - MPK-Lodz Spolka z o.o.. mpk.lodz.pl. [dostęp 2018-02-05].