Velos (1907)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Velos
ilustracja
Historia
Położenie stępki

1905

Wodowanie

1907

 Wasilikon Naftikon
Wejście do służby

8 maja 1907

Wycofanie ze służby

1926

Los okrętu

sprzedany złom

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

350 ton

Długość

65 metrów

Szerokość

6,1 metra

Zanurzenie

2,7 metra

Napęd
dwa kotły wytwarzające moc 6800 km
Prędkość

30 węzłów

Uzbrojenie
2 x działo kal. 76 mm
2 x działo kal. 57 mm
2 x wyrzutnie torped kal. 457 mm

Velos (pol. "Strzała", "Grot") – grecki niszczyciel służący w Greckiej Marynarce Wojennej w latach 1907-1926.

"Velos", tak jak wszystkie cztery niszczyciele typu Niki (pl. "Nike", "Zwycięstwo"), został zamówiony w Niemczech i zbudowany w 1907 roku w szczecińskiej stoczni AG Vulcan Stettin.

Podczas I wojny światowej, jak większość jednostek pływających greckiej marynarki wojennej, okręt przekazano siłom ententy. W 1916 roku włączony w skład francuskiej marynarki wojennej, gdzie pozostawał do roku 1918. Wraz z przystąpieniem Grecji do wojny, po stronie aliantów, okręt zwrócono marynarce greckiej, w której służył do końca konfliktu, patrolując Morze Egejskie.

W trakcie trwania wojny grecko-tureckiej okręt brał udział w kampanii na Morzu Czarnym, gdzie walczył m.in. z turecką artylerią przybrzeżną, a pod koniec wojny uczestniczył w ewakuacji Greków z Pontu.

Z uwagi na szczupłość budżetu, w 1926 roku podjęto decyzję o sprzedaniu okrętu "Velos" na złom, gdy dwa pozostałe niszczyciele typu Niki skierowano do gruntownej modernizacji.

Inne okręty o tej nazwie[edytuj | edytuj kod]

W latach 1959-1991 w służbie czynnej greckiej marynarki wojennej pozostawał niszczyciel "Velos" (D 16), zakupiony od US Navy, gdzie wcześniej służył jak USS "Charrette" (typ Fletcher). Aktualnie, wciąż własność marynarki, stanowi pływające muzeum.