Przejdź do zawartości

Vladimir Nikiforov (hokeista)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vladimir Nikiforov
Data i miejsce urodzenia

7 października 1987
Hauppauge

Data śmierci

17 lutego 2022

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

168 cm

Pozycja

napastnik (skrzydłowy)

Uchwyt

lewy

Vladimir Nikiforov, lit. Vladimiras Nikiforovas, ros. Владимир Алексеевич Никифоров – Władimir Aleksiejewicz Nikiforow (ur. 7 października 1987 w Hauppauge, Nowy Jork, zm. 17 lutego 2022) – amerykański hokeista pochodzenia litewskiego.

Jego ojciec Alexei Nikiforov (pierwotnie Aleksejus Nikiforovas, urodzony w 1957 w Elektrenach w Litewskiej SRR[1]) osiadł w Long Island w Stanach Zjednoczonych i został trenerem hokejowym i wychowawcą wielu późniejszych wybitnych zawodników (wśród nich m.in. Darius Kasparaitis, Dainius Zubrus, Aleksiej Jaszyn, Mike Komisarek, Władimir Małachow, Aleksiej Kowalow, Eric Nystrom, Ryan Vesce).

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Na początku swojej kariery występował w lidze amerykańskiej AtJHL. Następnie od 2005 przez trzy lata grał w juniorskich kanadyjskich rozgrywkach OHL w ramach CHL. Później od 2008 do 2012 grał w amerykańskich rozgrywkach ECHL, AHL i CHL. W sezonie 2011/2012 grał w drużynie Bloomington Blaze w lidze ECHL (razem z nim w drużynie występowali wówczas Zane Kalemba i Luke Popko). W 2012 wyjechał do Rosji i został zawodnikiem rezerwowego zespołu klubu Łokomotiw Jarosław, w barwach którego występował w rozgrywkach Wysszaja Chokkiejnaja Liga w sezonie 2012/2013 (rezerwowa drużyna tego klubu występowała przejściowo w WHL po katastrofie lotu Yak Service 9633 z września 2011). Sezon 2013/2014 rozegrał ponownie w amerykańskiej CHL[2]. Następnie ponownie wyjechał do Europy i sezon 2014/2015 rozpoczął w 3. lidze niemieckiej (Oberliga)[3][4]. Od końca listopada 2014 do końca stycznia 2015 zawodnik Orlika Opole w rozgrywkach Polskiej Hokej Ligi[5][6]. Wówczas został zawodnikiem angielskiego klubu Coventry Blaze[7]. Od lipca 2015 ponownie zawodnik Quad City Mallards[8]. Od października 2016 do stycznia 2017 zawodnik Alaska Aces[9][10]. Od stycznia 2017 zawodnik MAC Budapeszt. Od września 2017 do połowy lutego 2018 był graczem Tulsa Oilers[11][12]. W połowie 2018 przeszedł do Quad City Storm[13].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Klubowe
  • Finał konferencji wschodniej OHL: 2006 z Barrie Colts
  • złoto Emms Trophy – mistrzostwo dywizji OHL: 2007 z Barrie Colts
  • Półfinał sezonu CHL: 2014 z Quad City Mallards
Indywidualne
  • Sezon OHL 2005/2006:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym wśród zawodników Barrie Colts: 19 goli (wynik stanowi dziewiąte osiągnięcie w historii klubu)
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym wśród zawodników Barrie Colts: 36 asyst (wynik stanowi czwarte osiągnięcie w historii klubu)
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym wśród zawodników Barrie Colts: 55 punktów (wynik stanowi piąte osiągnięcie w historii klubu)
    • Dziesiąte miejsce w klasyfikacji asystentów w fazie play-off: 14 asyst[14]
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów wśród pierwszoroczniaków w fazie play-off: 14 asyst[14]
  • Sezon 2011/2012 w ramach klubu Bloomington Blaze w CHL:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów wśród zawodników drużyny: 30 asyst[15]
    • Drugie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej wśród zawodników drużyny: 51 punktów
  • Sezon CHL 2013/2014:
    • Czternaste miejsce w klasyfikacji asystentów w fazie play-off: 8 asyst[16]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Alexei Nikiforov - Eliteprospects.com [online], eliteprospects.com [dostęp 2017-11-20].
  2. ↑ Betting Code - The UK's Number 1 Resource For Free Bet Promo Codes [online], myqcmallards.com [dostęp 2018-02-15] (ang.).
  3. ↑ US-Amerikaner Vladimir Nikiforov besetzt zweite Weidener Kontingentstelle – 1. EV Weiden 1985 – Blue Devils Weiden [online], evweiden.de [dostęp 2017-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-23] (niem.).
  4. ↑ Verträge mit Nikiforov und Schadt aufgelöst – Hefner/Salinger vertreten Fred Carroll – 1. EV Weiden 1985 – Blue Devils Weiden [online], evweiden.de [dostęp 2017-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-21] (niem.).
  5. ↑ Hokej.net - Amerykański napastnik w Orliku Opole (WIDEO) [online], hokej.net [dostęp 2017-11-20] (ang.).
  6. ↑ Hokej.net - Nikiforov odchodzi z Opola [online], hokej.net [dostęp 2017-11-20] (ang.).
  7. ↑ ELITE Ice Hockey League ◊ Official Website NIKIFOROV JOINS BLAZE | ELITE Ice Hockey League [online], eliteleague.co.uk [dostęp 2024-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-29].
  8. ↑ Quad City Mallards: News [online], net/newsandinfo/index.html?article_id=1557 [dostęp 2024-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-30].
  9. ↑ ECHL Transactions - Oct. 5 - The ECHL - Premier 'AA' Hockey League [online], echl.com [dostęp 2017-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-07] (ang.).
  10. ↑ ECHL Transactions - Jan. 17 - The ECHL - Premier 'AA' Hockey League [online], echl.com [dostęp 2017-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-18] (ang.).
  11. ↑ Tulsa Oilers sur Twitter : "Welcome to Tulsa, Vladimir Nikiforov! The veteran enters his 10th pro season. He split 2016-17 with Alaska and MAC Budapest in Hungary. [online], twitter.com [dostęp 2017-11-20] (fr.).
  12. ↑ ECHL Transactions - Feb. 15 - The ECHL - Premier 'AA' Hockey League [online], echl.com [dostęp 2018-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-16] (ang.).
  13. ↑ Quad City Storm Signs First Player in Franchise History - OurSports Central [online], oursportscentral.com [dostęp 2024-04-26] (ang.).
  14. ↑ a b OHL Network [online], ontariohockeyleague.com [dostęp 2024-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-23].
  15. ↑ http://pointstreak.com/prostats/teamplayerstats.html?teamid=260334&seasonid=7599&sortby=a
  16. ↑ http://chl.stats.pointstreak.com/scoringleaders.html?leagueid=12&seasonid=12459&sortby=a

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Vladimir_Nikiforov_(hokeista)&oldid=73617910”