Würzburg Universitätsbibliothek Cod. M. p. th. f. 67

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

 Cod. M. p. th. f. 67 (oznaczany jako 11A w systemie Beurona) – datowany na VIII lub IX wiek łaciński Ewangeliarz. Tekst napisany jest na pergaminie, był znany jako rękopis Wulgaty . Rękopis zawiera tekst czterech Ewangeliach na 192. pergaminowych arkuszach o wymiarach 32 na 21 cm. Tekst jest pisany w dwie kolumny na stronę, po 20 wierszy na kolumnę[1]. Zawiera przedmowy do Ewangelii[2].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Tekst kodeksu jest mieszany, łączy tekst staro-łaciński i Wulgatę. Dwa fragmenty (Jan 1: 1 – 5:40 i Jan 12:34 – 13:10) tekstu można zakwalifikować do staro-łacińskiej wersji. Wiele odczytów w tych fragmentach jest podobnych do innych starożytnych kodeksów (zwłaszcza Codex Rehdigeranus), podczas gdy inne warianty osobliwe dla tego rękopisu odpowiadają cytacjom Augustyna i Jeroma[3]. Jest jednym z niewielu łacińskich świadków dodatkowej frazy w Jana 8: 9.

Tekst synoptycznych Ewangelii nie został odpowiednio opracowany, ma też częściową starą łacińską przynależność, zwłaszcza w Ewangelii Mateusza[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Rękopis prawdopodobnie został napisany w Breton[1].  Stare łacińskie części zostały odkryte w 2009 roku przez HAG Houghton.

Obecnie jest on umieszczony na Uniwersytecie w Würzburgu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c  Die Pergamenthandschriften der Ehemaligen Dombibliothek Würzburg
  2. Die Pergamenthandschriften der Ehemaligen Dombibliothek Würzburg
  3. a b  H. A. G. Houghton, A Newly Identified Old Latin Gospel Manuscript: Würzburg Universitätsbibliothek M.p.th.f.67, Journal of Theological Studies, 2009 60(1), p. 1.