Wężownica (armata)

Wężownice z XVI w. pod numerami 3. (tzw. notszlanga) i 4. (ćwierć- lub półwężownica)

Wężownica (niem. Schlange) – rodzaj bezkomorowej kolubryny używanej w Europie w XVI i XVII w., a sporadycznie nawet w 1. poł. XIX w. Wężownica charakteryzowała się długą lufą, której zawdzięczała swoją nazwę. Była stosowana w wielu państwach – szczególnie popularna była w Cesarstwie – i w różnych odmianach, dlatego ta sama armata mogła należeć do różnych kategorii wagowych.

Rodzaje

• wężownica;
• podwójna wężownica;
• półwężownica;
• ćwierćwężownica;
• wężownica polowa (niem. Feldschlange, kolubryna);
• tzw. notszlanga (niem. Notschlange, kolubryna 3/4).

Zobacz też

• falkon
• kartauna
• kolubryna

Bibliografia

• Aleksander Kiersnowski, Historia rozwoju artylerii, Toruń 1925;
• Mała encyklopedia wojskowa. T. 2, K-Q. Warszawa, 1970.

Linki zewnętrzne

• Dane o zamku Veste i o Coburgu, ze zdjęciem wężownicy (de) - dostęp: 16 lutego 2011.