Władysław Gurbiel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Gurbiel
major kawalerii major kawalerii
Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1888
Kraków

Data i miejsce śmierci

10 czerwca 1960
Kraków

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

6 Pułk Ułanów

Stanowiska

kwatermistrz

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi

Władysław Gurbiel (ur. 2 kwietnia 1888 w Krakowie, zm. 10 czerwca 1960 tamże) – major kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 2 kwietnia 1888 w Krakowie[1].

16 sierpnia 1914 jako urzędnik bankowy wstąpił do Legionów Polskich. Służył w Szpitalu Koni LP i 6 Pułku Piechoty. 6 kwietnia 1917 został wymieniony jako uprawniony do odznaczenia Krzyżem Wojskowym Karola. W lipcu 1917, po kryzysie przysięgowym, wstąpił do Polskiego Korpusu Posiłkowego i został przydzielony do 2 Pułku Ułanów. W lutym 1918, po bitwie pod Rarańczą, został internowany w Synowódzku[2].

18 marca 1919 jako podoficer byłych Legionów Polskich, pełniący służbę w 2 Pułku Szwoleżerów, został mianowany z dniem 1 marca 1919 podporucznikiem kawalerii[3]. 7 maja 1919 został przeniesiony do 6 Pułku Ułanów[4]. 15 września 1919 został przydzielony do Głównego Kwatermistrzostwa Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego[5].

Po zakończeniu działań wojennych kontynuował służbę w 6 puł. w Stanisławowie[6][7][8][9]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 180. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii)[10], a 27 stycznia 1930 mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 i 4. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[11]. W marcu tego roku został wyznaczony w macierzystym pułku na stanowisko kwatermistrza[12][13]. W marcu 1934 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI, a z dniem 30 czerwca tego roku przeniesiony w stan spoczynku[14].

Zmarł 10 czerwca 1960 w Krakowie. Został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Salwatorskim (sektor SC4-1-14)[15].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-05-15].
  2. Żołnierze Niepodległości ↓.
  3. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 36 z 1 kwietnia 1919 roku, poz. 1148, jako Włodzimierz Gurbiel.
  4. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 55 z 20 maja 1919 roku, s. 1730, jako Włodzimierz Gurbiel.
  5. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 92 z 14 października 1919 roku, poz. 3432, jako Włodzimierz Gurbiel.
  6. Spis oficerów 1921 ↓, s. 249.
  7. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 611, 679.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 553, 602.
  9. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 295, 344.
  10. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 162.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 28 stycznia 1930 roku, s. 24.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 100.
  13. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 145, 633.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 144.
  15. Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2021-10-27].
  16. M.P. z 1932 r. nr 29, poz. 35 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  17. a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 145.
  18. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]