Władysław Rauch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Stanisław Rauch
kapitan lekarz kapitan lekarz
Data i miejsce urodzenia

12 lipca 1896
Lwów

Data śmierci

1970

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

Baon Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 6
Szkoła Podchorążych Piechoty
17 pułk piechoty
Batalion Morski

Stanowiska

lekarz
starszy lekarz

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości

Władysław Stanisław Rauch (ur. 12 lipca 1896 we Lwowie, zm. 1970) – kapitan lekarz Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Władysław Stanisław Rauch urodził się we Lwowie, w rodzinie Franciszka i Danieli[1].

12 marca 1921 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu porucznika sanitarnego, w korpusie sanitarnym, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej[2]. Na początku lat 20. został odkomenderowany na studia na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Od 1 czerwca 1921 roku jego oddziałem macierzystym była Kompania Zapasowa Sanitarna Nr 7 w Poznaniu[3]. Następnie został przeniesiony do 6 Batalionu Sanitarnego we Lwowie i przydzielony do Szpitala Rejonowego w Stanisławowie[4][5]. 16 listopada 1923 roku został przemianowany z dniem 1 listopada 1923 roku na oficera zawodowego w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 78,5 lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, w grupie podlekarzy[6]. W 1925 roku uzyskał dyplom lekarza[7]. 12 kwietnia 1927 roku został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 roku i 12. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, w grupie lekarzy[8]. W 1928 roku pełnił służbę w Baonie Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 6 w Zaleszczykach[9]. 5 listopada 1928 roku został przeniesiony do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej na stanowisko lekarza[10]. 23 sierpnia 1929 roku został przeniesiony do 17 pułku piechoty w Rzeszowie na stanowisko starszego lekarza[11]. 23 października 1931 roku ogłoszono jego przeniesienie do Batalionu Morskiego w Wejherowie na stanowisko starszego lekarza[12][13][7]. W 1936 roku w dalszym ciągu pełnił służbę w baonie morskim. Mieszkał w Wejherowie przy ulicy Sobieskiego 20[14]. Następnie został przeniesiony do rezerwy. W 1938 roku mieszkał w Gdyni przy ulicy Świętojańskiej 135[15].

W 1948 roku mieszkał w Wejherowie przy ulicy Dworcowej 12[16]. Od 1 września 1949 roku pełnił służbę w Powiatowym Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Wejherowie na stanowisku lekarza. Ukarany aresztem domowym i zwolniony dyscyplinarnie z pracy z dniem 15 sierpnia 1952 roku za zaniedbanie obowiązków służbowych[1]. W latach 1955-1957 był inspektorem sanitarnym powiatu wejherowskiego[17].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Katalog ↓.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 19 marca 1921 roku, s. 476.
  3. Spis oficerów 1921 ↓, s. 470, 839.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1158, 1192, 1205.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1015, 1051, 1080.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 72 z 17 listopada 1923 roku, s. 770.
  7. a b Lista starszeństwa 1934 ↓, s. 28.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 124.
  9. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 715, 736.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 359.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 sierpnia 1929 roku, s. 301.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 340.
  13. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 328, 624.
  14. Konopka 1936 ↓, s. 1463.
  15. Rocznik Lekarski 1938 ↓, s. 115.
  16. Rocznik Lekarski 1948 ↓, s. 376.
  17. PSSE ↓.
  18. M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 19 marca 1934 roku, s. 109.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]