Przejdź do zawartości

Walancina Łuzina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Walancina Łuzina
Валянціна Лузіна
Pełne imię i nazwisko

Walancina Michajłauna Łuzina

Data i miejsce urodzenia

31 marca 1952
Zdzięcioł

Deputowana do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi IV kadencji
Okres

od 27 października 2008
do 2012

Odznaczenia
Medal Jubileuszowy „60 Lat Wyzwolenia Republiki Białorusi od Niemiecko-Faszystowskich Najeźdźców” Medal Jubileuszowy „90 Lat Sił Zbrojnych Republiki Białorusi” Medal jubileuszowy „60-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”

Walancina Michajłauna Łuzina (biał. Валянціна Міхайлаўна Лузіна, ros. Валентина Михайловна Лузина, Walentina Michajłowna Łuzina; ur. 31 marca 1952 w Zdzięciole) – białoruska nauczycielka, działaczka państwowa i polityczka, w latach 2008–2012 deputowana do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi IV kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 31 marca 1952 roku w osiedlu typu miejskiego Zdzięcioł, w obwodzie grodzieńskim Białoruskiej SRR, ZSRR. Ukończyła Grodzieński Państwowy Instytut Pedagogiczny, Mińską Wyższą Szkołę Partyjną i Grodzieński Uniwersytet Państwowy. Pracę rozpoczęła jako nauczycielka języka rosyjskiego i literatury w Szkole Średniej Nr 3 w Oszmianie. Następnie pracowała jako instruktorka, zastępczyni kierownika wydziału Oszmiańskiego Komitetu Rejonowego Komunistycznej Partii Białorusi (KPB), kierowniczka wydziału, sekretarz Iwiejskiego Komitetu Rejonowego KPB, wychowawczyni, psycholożka praktyczna Iwiejskiej Uzupełniającej Szkoły-Internatu, zastępczyni przewodniczącego Oszmiańskiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego[1].

27 października 2008 roku została deputowaną do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi IV kadencji z iwiejskiego okręgu wyborczego nr 53[2]. Pełniła w niej funkcję członkini Stałej Komisji ds. Międzynarodowych i Kontaktów z Wspólnota Niepodległych Państw[1]. Od 13 listopada 2008 roku była członkinią Narodowej Grupy Republiki Białorusi w Unii Międzyparlamentarnej[3].

Będąc deputowaną, Walancina Łuzina organizowała regularne, comiesięczne spotkania z mieszkańcami w Oszmiańskiej Centralnej Bibliotece Rejonowej, w czasie których rozmawiała o problemach regionu[4]. Uczestniczyła też w lokalnych uroczystościach związanych z białoruską kulturą, np. w Żupranach z okazji 170. rocznicy narodzin Franciszka Bahuszewicza[5]. Później, już po zakończeniu pracy w Izbie, nadal brała udział w wydarzeniach kulturalnych związanych z regionem Oszmiany, także tych, które organizowały środowiska niezależne od władzy i kojarzone z opozycją[6].

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Medal Jubileuszowy „60 Lat Wyzwolenia Republiki Białorusi od Niemiecko-Faszystowskich Najeźdźców”[1];
  • Medal Jubileuszowy „60 Lat Zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej Lat 1941–1945”[1];
  • Medal Jubileuszowy „90 Lat Sił Zbrojnych Republiki Białorusi”[1];
  • Gramota Pochwalna Rady Ministrów Republiki Białorusi[1];
  • Honorowa Obywatelka miasta Oszmiana (25 czerwca 2013) – za wieloletnią sumienną pracę, znaczący wkład osobisty w rozwój sfery socjalnej rejonu oszmiańskiego[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Лузина Валентина Михайловна. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2021-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-29)]. (ros.).
  2. В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 27 октября 2008 г. № 4-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-10-27. [dostęp 2021-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-01)]. (ros.).
  3. В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 13 ноября 2008 г. №40-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-11-13. [dostęp 2021-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
  4. Ларыса Коханоўская: В. Лузіна: «Сёння кожны можа прыняць удзел у абмеркаванні законапраектаў». Aszmianski Wiesnik, 2010-07-02. [dostęp 2021-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-09)]. (biał.).
  5. Аліна Санюк: Жыў, служыў і тварыў для народа. Aszmianski Wiesnik, 2010-03-22. [dostęp 2021-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-02)]. (biał.).
  6. Выдавец Валеры Дубоўскі дамаўчаўся да вершаў. Radio Swaboda, 2013-11-10. [dostęp 2021-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-24)]. (biał.).
  7. Ганаровыя грамадзяне. Oszmiański Rejonowy Komitet Wykonawczy. [dostęp 2021-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-17)]. (biał.).