Walenty Chmiel
Walenty Chmiel (ps. Cichy) (ur. 14 lutego 1914 w Nieporęcie, zm. 25 sierpnia 1952 tamże) – polski nauczyciel, działacz komunistyczny, funkcjonariusz Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Jana i Marii, urodził się w rodzinie robotniczej, ukończył kolegium nauczycielskie. Należał do Związku Nauczycielstwa Polskiego, był aktywnym członkiem Komunistycznej Partii Polski. Od 1942 związany z Polską Partią Robotniczą, wstąpił do Gwardii Ludowej-Armii Ludowej, był instruktorem szkolenia bojowego w Okręgu nr 3 oraz wykładowcą na kursach podoficerskich Armii Ludowej, od 1944 dowodził oddziałem Armii Ludowej w Legionowie. Po zakończeniu działań wojennych skierowany przez Komitet Warszawski PPR do służby w organach bezpieczeństwa. Pełnił obowiązki naczelnika III Wydziału w Wojewódzkim Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie, a następnie pracownik III Departamentu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, od 15 sierpnia 1947 zastępca kierownika. Od 1 września 1949 skierowany do Centrum Wyszkolenia Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Legionowie, od 1 lipca 1952 zastępca dyrektora ds. nauk[1]. Zginął tragicznie w wyniku postrzelenia 25 sierpnia 1952. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kw. A2-8-5)[2].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- "Warszawa Prawa Podmiejska 1942-1944, Z walk PPR, GL-AL" praca zbiorowa redakcją Benona Dymka, Wyd. MON Warszawa 1973 s. 799
- Funkcjonariusze Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego
- Ludzie związani z Legionowem
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Orderem Krzyża Grunwaldu II klasy
- Nauczyciele II Rzeczypospolitej
- Działacze Komunistycznej Partii Polski
- Politycy PPR
- Żołnierze Armii Ludowej
- Żołnierze Gwardii Ludowej
- Urodzeni w 1914
- Zmarli w 1952
- Członkowie Związku Nauczycielstwa Polskiego (II Rzeczpospolita)
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Ludzie urodzeni w Nieporęcie