Wanda Makuch-Korulska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wanda Makuch-Korulska
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

12 października 1919
Warszawa

Data i miejsce śmierci

1 kwietnia 2007
Warszawa

doktor habilitowany nauk medycznych
Specjalność: neurologia
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1952

Uczelnia

Akademia Medyczna w Warszawie

Odznaczenia
Krzyż Armii Krajowej Medal 10-lecia Polski Ludowej
Sprawiedliwy wśród Narodów Świata

Wanda Makuch-Korulska (ur. 12 października 1919 w Warszawie, zm. 1 kwietnia 2007 tamże) – polska neurolog, doktor habilitowany medycyny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w rodzinie Karola Makucha (1885–1944), oficera Legionów Polskich, urzędnika Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, i Heleny z domu Łachwa (1887–1945), kierowniczki szkoły powszechnej nr 35 w Warszawie[1][2][3]. Miała młodszą siostrę Zofię Adelę Makuch I-voto Bachurzewską, II-voto Bartoszewską, żonę Władysława Bartoszewskiego[4]. Po ukończeniu szkoły średniej (1938) rozpoczęła studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Przed wybuchem II wojny światowej była instruktorką kursów Przysposobienia Wojskowego Kobiet.

Podczas okupacji niemieckiej w konspiracji związana z ZWZ, AK i WSK. Kontynuowała studia w Szkole dr. Jana Zaorskiego. Brała udział w tajnym nauczaniu studentów. Do wybuchu powstania warszawskiego pracowała jako laborantka, potem wolontariuszka w Szpitalu św. Ducha na internie i chirurgii. Uczestniczka powstania warszawskiego, jako sanitariuszka III Obwodu „Waligóra” w Szpitalu Karola i Marii przy ul. Leszno 136[5]. Odznaczona Krzyżem Armii Krajowej w Londynie. Za ratowanie Żydów podczas okupacji niemieckiej została wyróżniona Medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.

W 1947 ukończyła studia. Od 1945 do przejścia w 1990 na emeryturę pracowała w Klinice Neurologicznej Akademii Medycznej w Warszawie. Doktoryzowała się w roku 1952 na podstawie pracy „Objawy neurologiczne w chorobie Cushinga”, promotor – prof. Adam Opalski[6]. W 1955 otrzymała nominację na docenta neurologii. Była lekarzem zaufania Ambasady USA w Warszawie.

Była żoną Bolesława Sławka Korulskiego (1926–2005), żołnierza AK, ps. Żegota i armii gen. Andersa we Włoszech[1].

Zmarła w Warszawie, pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 315-1-28)[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Cmentarz Stare Powązki: WISŁAWEK DŁUSZYŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-05-27].
  2. ↑ Wanda Makuch M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2024-05-27].
  3. ↑ Helena Makuch [online], www.myheritage.pl [dostęp 2024-05-27].
  4. ↑ Powstańcze Biogramy - Wanda Makuch [online], www.1944.pl [dostęp 2024-05-27] (pol.).
  5. ↑ Historia pomocy - Makuch-Korulska Wanda | Polscy Sprawiedliwi [online], sprawiedliwi.org.pl [dostęp 2018-11-12] (pol.).
  6. ↑ Marek Krawczyk (red.), Dzieje I Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie Lublin, Wydawnictwo Czelej, s. 1029 [dostęp 2024-05-27].
  7. ↑ M.P. z 1955 r. nr 99, poz. 1387 - Uchwała Rady Państwa z 13 stycznia 1955 r. nr 0/114 - na wniosek Ministra Zdrowia.
  8. ↑ Korulska Wanda (Makuch) [online], @yadvashem [dostęp 2024-05-27] (ang.).

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wanda_Makuch-Korulska&oldid=73866861”