Wani (uczony)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wani
Ilustracja
Wani na XIX-wiecznej ilustracji
Imię japońskie
Kanji

王仁

Transkrypcja Hepburna

Wani

Hiragana

わに

Wani (jap. 王仁) – na wpół legendarny koreański uczony pochodzący z królestwa Baekje, który w III lub V wieku przybył do Japonii.

Informacje na temat Waniego zapisano w japońskich kronikach Nihon-shoki i Kojiki. Miał przybyć do Japonii w piętnastym roku panowania cesarza Ōjina (285), polecony władcy przez przebywającego już na japońskim dworze swojego rodaka imieniem Achiki[1]. Przywiózł ze sobą do Kraju Kwitnącej Wiśni księgi klasyków konfucjańskich, w tym Lunyu i Qianziwen, przyczyniając się do rozpowszechnienia chińskiego pisma i kultury. Powierzono mu funkcję nauczyciela następcy tronu. Wani osiadł w Japonii i zapoczątkował długi ród dworskich skrybów. Zgodnie z tradycją jego grób znajduje się w pobliżu Osaki[2].

Choć napływ chińskich wpływów kulturowych do Japonii poprzez Koreę jest faktem historycznym, wiarygodność podanych w Kojiki i Nihon-shoki informacji oraz samo istnienie Waniego są podawane w wątpliwość. Cała opowieść wydaje się być echem jakichś historycznych wydarzeń, jednak uwzględniając m.in. czas zredagowania Qianziwen i datowanie najstarszych inskrypcji w piśmie chińskim znalezionych w Japonii należałoby przesunąć je co najmniej na początek V wieku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Нихон сёки – анналы Японии, L.M. Jermakowa (tłum.), Moskwa: Гиперион, 1997, s. 292 (ros.).
  2. William Elliot Griffis: The Mikado's Empire. A History of Japan from the Age of the Gods to the Meiji Era (660 BC-AD 1872). Berkeley: Stone Bridge Press, 2006, s. 85.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Christopher Seeley: A History of Writing in Japan. Leiden: Brill, 1991.