Warsztaty Szybowcowe w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Warsztaty Szybowcowe w Warszawie – przedsiębiorstwo produkcji szybowców.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Motoszybowiec Bąk produkowany Warsztatach Szybowcowych w Warszawie
Reklama prasowa Warsztatów Szybowcowych w Warszawie

Sekcja Lotnicza Koła Mechaników Studentów Politechniki Warszawskiej w 1931 r. rozpoczęła produkcję szybowców Czajka inż. Antoniego Kocjana i SG-21 Lwów inż. Szczepana Grzeszczyka. W 1932 r. z Sekcji wyodrębniły się warsztaty szybowcowe, które przyjęły nazwę Warsztaty Szybowcowe w Warszawie. Początkowo warsztaty były zlokalizowane na warszawskiej Pradze przy ul. Inżynierskiej, wiosną 1933 r. przeniosły się na lotnisko mokotowskie do baraków po 1. Pułku Lotniczym[1].

Spółką kierował inż. Antoni Kocjan i inż. Jerzy Wędrychowski. Do wykonywania dokumentacji technicznej zatrudniono dodatkowo Apolinarego Sobierajskiego, przy kierowaniu warsztatami pomagał Bolesław Kocjan. Załoga liczyła ok. 25 pracowników. Pierwszą własną konstrukcją opracowaną w Warsztatach był szybowiec Wrona, który został zbudowany w Polsce w ok. 450 egzemplarzach[2].

II wojna światowa przerwała działalność Warsztatów. W nieczynnych budynkach Armia Krajowa umieściła tajną drukarnię, która została rozbita przez Niemców 1 czerwca 1944 r[3].

Produkcja[edytuj | edytuj kod]

Lp Nazwa Data rozpoczęcia produkcji Liczba egzemplarzy
1 Czajka 1931 100
2 Wrona 1932 100
3 Komar 1933 60
4 SG-3 1933
5 Sroka 1934 40
6 Sokół 1935
7 Mewa 1936 5
8 Orlik 1937
9 Bąk 1937 10

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Janusz Babiejczuk, Jerzy Grzegorzewski: Polski przemysł lotniczy 1945 - 1973. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974, s. 50. OCLC 831052958.
  • Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976. OCLC 830596725.
  • Jerzy Zieleziński: Wszystko już było... : lotnicze wspomnienia. Warszawa: "Przegląd Lotniczy / Aviation Revue" Sp. z o.o., 2003. ISBN 83-911680-2-6. OCLC 749354940.