Wasili Pietrow
Data i miejsce urodzenia |
8 lutego 1944 |
---|---|
Prezydent Tarnobrzega | |
Okres |
od maja 1981 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Wasili Michał Pietrow (ur. 8 lutego 1944[1] w Klimontowie, obecnie część Sosnowca) – polski działacz samorządowy, inżynier chemik i menedżer, w latach 1981–1985 prezydent Tarnobrzega.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Aleksandra i Heleny z domu Katarzyńskiej, wychowywał się w Złotym Stoku i Mielcu. W młodości działał w harcerstwie, dwukrotnie (1960, 1961) był laureatem Olimpiady Chemicznej. W 1961 ukończył Liceum Ogólnokształcące nr 27 w Mielcu, a w 1969 studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej. Kształcił się podyplomowo w zakresie zarządzania na Akademii Ekonomicznej w Krakowie (1976) i w Ośrodku Doskonalenia Kadr Ministerstwa Przemysłu Chemicznego (1977), w 2002 zdał egzamin dla członków rad nadzorczych spółek Skarbu Państwa. Od 1969 zatrudniony w Kopalni i Zakładach Przetwórczych Siarki „Siarkopol” w Tarnobrzegu, gdzie z przerwami pracował do przejścia na emeryturę w 2009. W latach 1974–1981, 1985–1988 i 1990–2006 pełnił funkcję kierownika i dyrektora tego przedsiębiorstwa. Został współautorem kilku patentów i publikacji naukowych, zasiadał też m.in. w radzie naukowej Instytutu Chemii Nieorganicznej w Gliwicach. Pod koniec lat 80. przez półtora roku pracował przy przebudowie elektrowni w niemieckim Arzberg[2].
Od maja 1981 do kwietnia 1985 zajmował stanowisko prezydenta Tarnobrzega, w okresie jego kadencji m.in. w 1984 uruchomiono komunikację autobusową w mieście. Z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej w 1998 i 2002[3] wybierany do rady miejskiej Tarnobrzega. Kandydował do niej ponownie w 2006 (z listy KWW Wspólny Tarnobrzeg)[4] i 2010[5], zaś w 2009 ubiegał się o mandat europosła z ramienia SLD[6].
Żonaty z Marią z domu Wójcik, ma dwoje dzieci[2].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Odznaczony m.in. Brązową Odznaką „Za zasługi w ochronie porządku publicznego” (1976), Brązowym (1979) i Złotym (1984) Krzyżem Zasługi, Brązowym Medalem „Za Zasługi dla Pożarnictwa” (1985) oraz Odznaką „Racjonalizator Produkcji” (1988). Otrzymał również Odznakę „Zasłużony dla Miasta Tarnobrzega” (1985) i odznakę „Zasłużony Tarnobrzeżanin” (2012), a także wyróżnienia przyznane przez Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Górnictwa, Naczelną Organizację Techniczną, związki zawodowe chemików i górników, Centralną Stację Ratownictwa Górniczego, Polski Związek Działkowców oraz Politechnikę Wrocławską[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wasili Pietrow. rejestr.io. [dostęp 2023-03-07].
- ↑ a b c Wasili Pietrow: Biogram. pietrow.pl. [dostęp 2023-03-07].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2023-03-07].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2023-03-07].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2023-03-07].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2009. [dostęp 2023-03-07].
- Absolwenci Politechniki Wrocławskiej
- Działacze PZPR
- Harcerze
- Ludzie urodzeni w Klimontowie (Sosnowiec)
- Odznaczeni Brązowym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Brązowym Medalem Za Zasługi dla Pożarnictwa
- Odznaczeni odznaką „Racjonalizator Produkcji”
- Odznaczeni odznaką „Za zasługi w ochronie porządku publicznego”
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Politycy SdRP i SLD
- Polscy inżynierowie chemicy
- Polscy menedżerowie
- Polscy radni rad gmin
- Prezydenci Tarnobrzega
- Prezydenci miast Polski Ludowej
- Urodzeni w 1944