Wemale (lud)
| Populacja |
40 tys. |
|---|---|
| Miejsce zamieszkania | |
| Język | |
| Religia | |
| Grupa | |
| Pokrewne |
Wemale – grupa etniczna zamieszkująca zachodnią część wyspy Seram, w archipelagu Moluków we wschodniej Indonezji[1]. Ich populacja wynosi 40 tys. osób[1].
Posługują się własnym językiem wemale[1] z wielkiej rodziny austronezyjskiej[2], współistniejącym z malajskim ambońskim i indonezyjskim[1][2]. Wyznają chrześcijaństwo, przy czym w folklorze utrzymują ślady dawnej mitologii[1]. Bywają podkładani pod pojęcie Alifuru[1].
Przez długi czas opierali się wpływom zewnętrznym. Na pocz. XX w. zostali podporządkowani holenderskiej administracji kolonialnej i zaczęli przejmować kulturę ambońską[1]. Ich rodzimy język jest wypierany przez malajski amboński[3].
Do głównych zajęć ludu należą: ręczne rolnictwo tropikalne (uprawa roślin korzeniowych i bulwiastych, roślin strączkowowych, bananów), łowiectwo. Na obszarach nisko położonych zajmują się produkcją sago. Hoduje się świnie, psy i drób; polują na dziki, jelenie, torbacze i węże[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Michaił Anatoljewicz Czlenow: Wiemale. W: Walerij Aleksandrowicz Tiszkow (red.): Narody i rieligii mira: encykłopiedija. Moskwa: Bolszaja rossijskaja encykłopiedija, 1998, s. 122. ISBN 978-5-85270-155-8. OCLC 40821169. (ros.).
- ↑ a b M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Wemale, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [zarchiwizowane z adresu 2016-04-02] (ang.).
- ↑ Erniati, Yohanis Sanjoko. Deskripsi Pola Suku Kata Bahasa Wemale. „Jurnal Lingko: Jurnal Kebahasaan dan Kesastraan”. 2 (1), s. 37–50, 2020. DOI: 10.26499/jl.v2i1.48. ISSN 2686-2719. [dostęp 2023-08-02]. (indonez.).