Przejdź do zawartości

Wikipedia:Artykuły na Medal/zajawki/Bunt na HMS Bounty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zajawka artykułu Bunt na HMS Bounty


[[Plik:Mutiny HMS Bounty.jpg|left|100px]]
'''[[Bunt na HMS Bounty]]''' – głośna rebelia na pokładzie okrętu [[Royal Navy]] [[HMS Bounty|HMS „Bounty”]], do której doszło na południowym [[Ocean Spokojny|Pacyfiku]] 28 kwietnia 1789 roku. Załoga, której przewodził porucznik [[Fletcher Christian]], przejęła kontrolę nad okrętem i zmusiła kapitana, [[William Bligh|Williama Bligha]] wraz z osiemnastoma innymi do opuszczenia „Bounty” w [[Łódź ratunkowa|łodzi okrętowej]]. Buntownicy zawrócili do [[Tahiti]], a następnie pożeglowali ku wyspie [[Pitcairn]]; tymczasem Bligh, czego się nie spodziewali, odbył długą na 3500 [[Mila morska|mil morskich]] podróż, osiągając w końcu bezpieczną przystań. W kwietniu 1790 roku, po powrocie Bligha do Anglii, [[Admiralicja brytyjska]] wysłała w morze [[Fregata (okręt)|fregatę]] [[HMS Pandora (1779)|HMS „Pandora”]] z zadaniem ścigania buntowników. Czternastu schwytano na Tahiti i uwięziono na pokładzie „Pandory”. W drodze powrotnej do Anglii „Pandora” rozbiła się na [[Wielka Rafa Koralowa|Wielkiej Rafie Koralowej]] u wschodnich wybrzeży [[Australia|Australii]], w wyniku czego życie straciło 31 członków załogi i czterech więźniów z „Bounty”. Dziesięciu pozostałych dowieziono w czerwcu 1792 roku do Anglii i postawiono przed [[Sądownictwo wojskowe|sądem wojskowym]]; czterech uniewinniono, trzech ułaskawiono a trzech powieszono. ''[[Bunt na HMS Bounty|Czytaj więcej …]]''
Bunt na HMS Bounty – głośna rebelia na pokładzie okrętu Royal Navy HMS „Bounty”, do której doszło na południowym Pacyfiku 28 kwietnia 1789 roku. Załoga, której przewodził porucznik Fletcher Christian, przejęła kontrolę nad okrętem i zmusiła kapitana, Williama Bligha wraz z osiemnastoma innymi do opuszczenia „Bounty” w łodzi okrętowej. Buntownicy zawrócili do Tahiti, a następnie pożeglowali ku wyspie Pitcairn; tymczasem Bligh, czego się nie spodziewali, odbył długą na 3500 mil morskich podróż, osiągając w końcu bezpieczną przystań. W kwietniu 1790 roku, po powrocie Bligha do Anglii, Admiralicja brytyjska wysłała w morze fregatę HMS „Pandora” z zadaniem ścigania buntowników. Czternastu schwytano na Tahiti i uwięziono na pokładzie „Pandory”. W drodze powrotnej do Anglii „Pandora” rozbiła się na Wielkiej Rafie Koralowej u wschodnich wybrzeży Australii, w wyniku czego życie straciło 31 członków załogi i czterech więźniów z „Bounty”. Dziesięciu pozostałych dowieziono w czerwcu 1792 roku do Anglii i postawiono przed sądem wojskowym; czterech uniewinniono, trzech ułaskawiono a trzech powieszono. Czytaj więcej …

Poniżej w porządku chronologicznym widoczne są ekspozycje tej zajawki. Prosimy nie poprawiać ich z wyjątkiem aktualizacji linków po przenosinach artykułów.

2015-10-12[edytuj | edytuj kod]

Bunt na HMS Bounty – rebelia na pokładzie okrętu Royal Navy HMS „Bounty”, do której doszło na południowym Pacyfiku 28 kwietnia 1789 roku. Załoga, której przewodził porucznik Fletcher Christian, przejęła kontrolę nad okrętem i zmusiła kapitana, Williama Bligha wraz z osiemnastoma innymi do opuszczenia „Bounty” w łodzi okrętowej. Buntownicy zawrócili do Tahiti, a następnie pożeglowali ku wyspie Pitcairn; tymczasem Bligh, czego się nie spodziewali, odbył długą na 3500 mil morskich podróż, osiągając w końcu bezpieczną przystań. W kwietniu 1790 roku, po powrocie Bligha do Anglii, Admiralicja brytyjska wysłała w morze fregatę HMS „Pandora” z zadaniem ścigania buntowników. Czternastu schwytano na Tahiti i uwięziono na pokładzie „Pandory”. W drodze powrotnej do Anglii „Pandora” rozbiła się na Wielkiej Rafie Koralowej u wschodnich wybrzeży Australii, w wyniku czego życie straciło 31 członków załogi i czterech więźniów z „Bounty”. Dziesięciu pozostałych dowieziono w czerwcu 1792 roku do Anglii i postawiono przed sądem wojskowym; czterech uniewinniono, trzech ułaskawiono a trzech powieszono. Czytaj więcej…

2015-10-19[edytuj | edytuj kod]

Bunt na HMS Bounty – rebelia na pokładzie okrętu Royal Navy HMS „Bounty”, do której doszło na południowym Pacyfiku 28 kwietnia 1789 roku. Załoga, której przewodził porucznik Fletcher Christian, przejęła kontrolę nad okrętem i zmusiła kapitana, Williama Bligha wraz z osiemnastoma innymi do opuszczenia „Bounty” w łodzi okrętowej. Buntownicy zawrócili do Tahiti, a następnie pożeglowali ku wyspie Pitcairn; tymczasem Bligh, czego się nie spodziewali, odbył długą na 3500 mil morskich podróż, osiągając w końcu bezpieczną przystań. W kwietniu 1790 roku, po powrocie Bligha do Anglii, Admiralicja brytyjska wysłała w morze fregatę HMS „Pandora” z zadaniem ścigania buntowników. Czternastu schwytano na Tahiti i uwięziono na pokładzie „Pandory”. W drodze powrotnej do Anglii „Pandora” rozbiła się na Wielkiej Rafie Koralowej u wschodnich wybrzeży Australii, w wyniku czego życie straciło 31 członków załogi i czterech więźniów z „Bounty”. Dziesięciu pozostałych dowieziono w czerwcu 1792 roku do Anglii i postawiono przed sądem wojskowym; czterech uniewinniono, trzech ułaskawiono a trzech powieszono. Czytaj więcej…

2015-10-26[edytuj | edytuj kod]

Bunt na HMS Bounty – rebelia na pokładzie okrętu Royal Navy HMS „Bounty”, do której doszło na południowym Pacyfiku 28 kwietnia 1789 roku. Załoga, której przewodził porucznik Fletcher Christian, przejęła kontrolę nad okrętem i zmusiła kapitana, Williama Bligha wraz z osiemnastoma innymi do opuszczenia „Bounty” w łodzi okrętowej. Buntownicy zawrócili do Tahiti, a następnie pożeglowali ku wyspie Pitcairn; tymczasem Bligh, czego się nie spodziewali, odbył długą na 3500 mil morskich podróż, osiągając w końcu bezpieczną przystań. W kwietniu 1790 roku, po powrocie Bligha do Anglii, Admiralicja brytyjska wysłała w morze fregatę HMS „Pandora” z zadaniem ścigania buntowników. Czternastu schwytano na Tahiti i uwięziono na pokładzie „Pandory”. W drodze powrotnej do Anglii „Pandora” rozbiła się na Wielkiej Rafie Koralowej u wschodnich wybrzeży Australii, w wyniku czego życie straciło 31 członków załogi i czterech więźniów z „Bounty”. Dziesięciu pozostałych dowieziono w czerwcu 1792 roku do Anglii i postawiono przed sądem wojskowym; czterech uniewinniono, trzech ułaskawiono a trzech powieszono. Czytaj więcej…

2015-11-02[edytuj | edytuj kod]

Bunt na HMS Bounty – rebelia na pokładzie okrętu Royal Navy HMS „Bounty”, do której doszło na południowym Pacyfiku 28 kwietnia 1789 roku. Załoga, której przewodził porucznik Fletcher Christian, przejęła kontrolę nad okrętem i zmusiła kapitana, Williama Bligha wraz z osiemnastoma innymi do opuszczenia „Bounty” w łodzi okrętowej. Buntownicy zawrócili do Tahiti, a następnie pożeglowali ku wyspie Pitcairn; tymczasem Bligh, czego się nie spodziewali, odbył długą na 3500 mil morskich podróż, osiągając w końcu bezpieczną przystań. W kwietniu 1790 roku, po powrocie Bligha do Anglii, Admiralicja brytyjska wysłała w morze fregatę HMS „Pandora” z zadaniem ścigania buntowników. Czternastu schwytano na Tahiti i uwięziono na pokładzie „Pandory”. W drodze powrotnej do Anglii „Pandora” rozbiła się na Wielkiej Rafie Koralowej u wschodnich wybrzeży Australii, w wyniku czego życie straciło 31 członków załogi i czterech więźniów z „Bounty”. Dziesięciu pozostałych dowieziono w czerwcu 1792 roku do Anglii i postawiono przed sądem wojskowym; czterech uniewinniono, trzech ułaskawiono a trzech powieszono. Czytaj więcej…

2015-11-09[edytuj | edytuj kod]

Bunt na HMS Bounty – rebelia na pokładzie okrętu Royal Navy HMS „Bounty”, do której doszło na południowym Pacyfiku 28 kwietnia 1789 roku. Załoga, której przewodził porucznik Fletcher Christian, przejęła kontrolę nad okrętem i zmusiła kapitana, Williama Bligha wraz z osiemnastoma innymi do opuszczenia „Bounty” w łodzi okrętowej. Buntownicy zawrócili do Tahiti, a następnie pożeglowali ku wyspie Pitcairn; tymczasem Bligh, czego się nie spodziewali, odbył długą na 3500 mil morskich podróż, osiągając w końcu bezpieczną przystań. W kwietniu 1790 roku, po powrocie Bligha do Anglii, Admiralicja brytyjska wysłała w morze fregatę HMS „Pandora” z zadaniem ścigania buntowników. Czternastu schwytano na Tahiti i uwięziono na pokładzie „Pandory”. W drodze powrotnej do Anglii „Pandora” rozbiła się na Wielkiej Rafie Koralowej u wschodnich wybrzeży Australii, w wyniku czego życie straciło 31 członków załogi i czterech więźniów z „Bounty”. Dziesięciu pozostałych dowieziono w czerwcu 1792 roku do Anglii i postawiono przed sądem wojskowym; czterech uniewinniono, trzech ułaskawiono a trzech powieszono. Czytaj więcej…
Artykuł, którego głównym współtwórcą był niedawno zmarły Belissarius

2015-11-16[edytuj | edytuj kod]

Bunt na HMS Bounty – rebelia na pokładzie okrętu Royal Navy HMS „Bounty”, do której doszło na południowym Pacyfiku 28 kwietnia 1789 roku. Załoga, której przewodził porucznik Fletcher Christian, przejęła kontrolę nad okrętem i zmusiła kapitana, Williama Bligha wraz z osiemnastoma innymi do opuszczenia „Bounty” w łodzi okrętowej. Buntownicy zawrócili do Tahiti, a następnie pożeglowali ku wyspie Pitcairn; tymczasem Bligh, czego się nie spodziewali, odbył długą na 3500 mil morskich podróż, osiągając w końcu bezpieczną przystań. W kwietniu 1790 roku, po powrocie Bligha do Anglii, Admiralicja brytyjska wysłała w morze fregatę HMS „Pandora” z zadaniem ścigania buntowników. Czternastu schwytano na Tahiti i uwięziono na pokładzie „Pandory”. W drodze powrotnej do Anglii „Pandora” rozbiła się na Wielkiej Rafie Koralowej u wschodnich wybrzeży Australii, w wyniku czego życie straciło 31 członków załogi i czterech więźniów z „Bounty”. Dziesięciu pozostałych dowieziono w czerwcu 1792 roku do Anglii i postawiono przed sądem wojskowym; czterech uniewinniono, trzech ułaskawiono a trzech powieszono. Czytaj więcej…
Artykuł, którego głównym współtwórcą był niedawno zmarły Belissarius

2015-11-23[edytuj | edytuj kod]

Bunt na HMS Bounty – rebelia na pokładzie okrętu Royal Navy HMS „Bounty”, do której doszło na południowym Pacyfiku 28 kwietnia 1789 roku. Załoga, której przewodził porucznik Fletcher Christian, przejęła kontrolę nad okrętem i zmusiła kapitana, Williama Bligha wraz z osiemnastoma innymi do opuszczenia „Bounty” w łodzi okrętowej. Buntownicy zawrócili do Tahiti, a następnie pożeglowali ku wyspie Pitcairn; tymczasem Bligh, czego się nie spodziewali, odbył długą na 3500 mil morskich podróż, osiągając w końcu bezpieczną przystań. W kwietniu 1790 roku, po powrocie Bligha do Anglii, Admiralicja brytyjska wysłała w morze fregatę HMS „Pandora” z zadaniem ścigania buntowników. Czternastu schwytano na Tahiti i uwięziono na pokładzie „Pandory”. W drodze powrotnej do Anglii „Pandora” rozbiła się na Wielkiej Rafie Koralowej u wschodnich wybrzeży Australii, w wyniku czego życie straciło 31 członków załogi i czterech więźniów z „Bounty”. Dziesięciu pozostałych dowieziono w czerwcu 1792 roku do Anglii i postawiono przed sądem wojskowym; czterech uniewinniono, trzech ułaskawiono a trzech powieszono. Czytaj więcej…
Artykuł, którego głównym współtwórcą był niedawno zmarły Belissarius