Przejdź do zawartości

Wikipedia:Artykuły na Medal/zajawki/Julian Chorążycki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zajawka artykułu Julian Chorążycki


[[Plik:Julian Chorążycki - portrait.jpg|left|100px]]
'''[[Julian Chorążycki]]''' (ur. [[19 sierpnia]] [[1885]] w [[Szawle|Szawlach]], zm. w kwietniu [[1943]] w [[Obóz zagłady w Treblince|Treblince]]) – polski [[lekarz]] [[Otorynolaryngologia|otolaryngolog]] i oficer [[Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]] pochodzenia żydowskiego. Weteran [[I wojna światowa|I wojny światowej]] oraz [[Wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej]]. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] pierwszy przywódca i organizator ruchu oporu w [[Obóz zagłady w Treblince|obozie śmierci w Treblince]], którego celem było wywołanie [[Powstanie w Treblince|zbrojnego powstania w obozie]]. Przyłapany przez Niemców na przygotowaniach do nabycia broni od przekupionego ukraińskiego strażnika, w kwietniu 1943 roku został zamordowany lub, wedle innej wersji, popełnił samobójstwo, by nie ujawnić szczegółów planowanej akcji na torturach. Samo powstanie faktycznie wybuchło 2 sierpnia tego samego roku. Pośmiertnie został odznaczony [[Krzyż Walecznych|Krzyżem Walecznych]]. ''[[Julian Chorążycki|Czytaj więcej …]]''
Julian Chorążycki (ur. 19 sierpnia 1885 w Szawlach, zm. w kwietniu 1943 w Treblince) – polski lekarz otolaryngolog i oficer Wojska Polskiego pochodzenia żydowskiego. Weteran I wojny światowej oraz wojny polsko-bolszewickiej. W czasie II wojny światowej pierwszy przywódca i organizator ruchu oporu w obozie śmierci w Treblince, którego celem było wywołanie zbrojnego powstania w obozie. Przyłapany przez Niemców na przygotowaniach do nabycia broni od przekupionego ukraińskiego strażnika, w kwietniu 1943 roku został zamordowany lub, wedle innej wersji, popełnił samobójstwo, by nie ujawnić szczegółów planowanej akcji na torturach. Samo powstanie faktycznie wybuchło 2 sierpnia tego samego roku. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Walecznych. Czytaj więcej …

Poniżej w porządku chronologicznym widoczne są ekspozycje tej zajawki. Prosimy nie poprawiać ich z wyjątkiem aktualizacji linków po przenosinach artykułów.

2017-10-05[edytuj | edytuj kod]

Julian Chorążycki (ur. 19 sierpnia 1885 w Szawlach, zm. w kwietniu 1943 w Treblince) – polski lekarz otolaryngolog i oficer Wojska Polskiego pochodzenia żydowskiego. Weteran I wojny światowej oraz wojny polsko-bolszewickiej. W czasie II wojny światowej pierwszy przywódca i organizator ruchu oporu w obozie śmierci w Treblince, którego celem było wywołanie zbrojnego powstania w obozie. Przyłapany przez Niemców na przygotowaniach do nabycia broni od przekupionego ukraińskiego strażnika, w kwietniu 1943 roku został zamordowany lub, wedle innej wersji, popełnił samobójstwo, by nie ujawnić szczegółów planowanej akcji na torturach. Samo powstanie faktycznie wybuchło 2 sierpnia tego samego roku. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Walecznych. Czytaj więcej…

2017-10-12[edytuj | edytuj kod]

Julian Chorążycki (ur. 19 sierpnia 1885 w Szawlach, zm. w kwietniu 1943 w Treblince) – polski lekarz otolaryngolog i oficer Wojska Polskiego pochodzenia żydowskiego. Weteran I wojny światowej oraz wojny polsko-bolszewickiej. W czasie II wojny światowej pierwszy przywódca i organizator ruchu oporu w obozie śmierci w Treblince, którego celem było wywołanie zbrojnego powstania w obozie. Przyłapany przez Niemców na przygotowaniach do nabycia broni od przekupionego ukraińskiego strażnika, w kwietniu 1943 roku został zamordowany lub, wedle innej wersji, popełnił samobójstwo, by nie ujawnić szczegółów planowanej akcji na torturach. Samo powstanie faktycznie wybuchło 2 sierpnia tego samego roku. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Walecznych. Czytaj więcej…

2017-10-19[edytuj | edytuj kod]

Julian Chorążycki (ur. 19 sierpnia 1885 w Szawlach, zm. w kwietniu 1943 w Treblince) – polski lekarz otolaryngolog i oficer Wojska Polskiego pochodzenia żydowskiego. Weteran I wojny światowej oraz wojny polsko-bolszewickiej. W czasie II wojny światowej pierwszy przywódca i organizator ruchu oporu w obozie śmierci w Treblince, którego celem było wywołanie zbrojnego powstania w obozie. Przyłapany przez Niemców na przygotowaniach do nabycia broni od przekupionego ukraińskiego strażnika, w kwietniu 1943 roku został zamordowany lub, wedle innej wersji, popełnił samobójstwo, by nie ujawnić szczegółów planowanej akcji na torturach. Samo powstanie faktycznie wybuchło 2 sierpnia tego samego roku. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Walecznych. Czytaj więcej…