Przejdź do zawartości

Wikipedia:Artykuły na Medal/zajawki/Luis de Góngora y Argote

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zajawka artykułu Luis de Góngora y Argote


[[Plik:Luis_de_Góngora_y_Argote.jpg|120px|left]]
'''[[Luis de Góngora y Argote]]''' (ur. [[11 czerwca]] [[1561]] r. w [[Kordoba|Kordowie]], zm. [[24 maja]] [[1627]] r. w Kordowie), poeta [[Hiszpania|hiszpański]]. Jeden z czołowych przedstawicieli europejskiego [[barok]]u. Kapelan króla [[Filip III Habsburg|Filipa III]]. Znienawidzony i pogardzany przez wielu współczesnych mu twórców, na trzy stulecia popadł w zupełnie zapomnienie. Dopiero w [[1927]] r. grupa hiszpańskich poetów (m.in. [[Dámaso Alonso]] i [[Federico García Lorca]]) odkryła na nowo jego twórczość i przywróciła miejsce w panteonie hiszpańskiej literatury. Do najważniejszych jego dzieł należą ''Soledades'' i ''La Fábula de Polifemo y Galatea''. Wraz z [[Lope de Vega|Lope de Vegą]] i [[Francisco Quevedo]] Góngora należy do najwybitniejszych twórców [[sonet]]ów w języku hiszpańskim. ''[[Luis de Góngora y Argote|Czytaj więcej …]]''
Luis de Góngora y Argote (ur. 11 czerwca 1561 r. w Kordowie, zm. 24 maja 1627 r. w Kordowie), poeta hiszpański. Jeden z czołowych przedstawicieli europejskiego baroku. Kapelan króla Filipa III. Znienawidzony i pogardzany przez wielu współczesnych mu twórców, na trzy stulecia popadł w zupełnie zapomnienie. Dopiero w 1927 r. grupa hiszpańskich poetów (m.in. Dámaso Alonso i Federico García Lorca) odkryła na nowo jego twórczość i przywróciła miejsce w panteonie hiszpańskiej literatury. Do najważniejszych jego dzieł należą Soledades i La Fábula de Polifemo y Galatea. Wraz z Lope de Vegą i Francisco Quevedo Góngora należy do najwybitniejszych twórców sonetów w języku hiszpańskim. Czytaj więcej …

Poniżej w porządku chronologicznym widoczne są ekspozycje tej zajawki. Prosimy nie poprawiać ich z wyjątkiem aktualizacji linków po przenosinach artykułów.

2005-08-27[edytuj | edytuj kod]

Luis de Góngora y Argote (ur. 11 czerwca 1561 r. w Kordowie, zm. 24 maja 1627 r. w Kordowie), poeta hiszpański. Jeden z czołowych przedstawicieli europejskiego baroku. Kapelan króla Filipa III. Znienawidzony i pogardzany przez wielu współczesnych mu twórców, na trzy stulecia popadł w zupełnie zapomnienie. Dopiero w 1927 r. grupa hiszpańskich poetów (m.in. Dámaso Alonso i Federico García Lorca) odkryła na nowo jego twórczość i przywróciła miejsce w panteonie hiszpańskiej literatury. Do najważniejszych jego dzieł należą Soledades i La Fábula de Polifemo y Galatea. Wraz z Lope de Vegą i Francisco Quevedo Góngora należy do najwybitniejszych twórców sonetów w języku hiszpańskim.