Przejdź do zawartości

Wikipedia:Artykuły na Medal/zajawki/Sabat czarownic (obraz Francisca Goi 1798)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

2022-04-10[edytuj | edytuj kod]

Sabat czarownic – obraz hiszpańskiego malarza Francisco Goi znajdujący się w kolekcji Muzeum Lázaro Galdiano w Madycie. Należy do cyklu sześciu obrazów gabinetowych o wymiarach, których tematem są czary. Obrazy nie tworzą razem jednej historii, nie mają też wspólnego znaczenia, dlatego właściwa jest interpretacja każdego z osobna. W centrum przedstawionej sceny, która rozgrywa się w świetle księżyca, odbywa się rytuał czarów. Diabeł, przedstawiony pod postacią Wielkiego Kozła, przewodzi kręgowi czarownic. Niektóre z nich mają twarze przypominające czaszki, z płaskim czołem i złośliwym uśmiechem. Inne to młode, atrakcyjne kobiety lub staruchy-rajfurki. Kozioł jest czarny, o szarym pysku i czerwonych oczach. Wokół nich leżą ciała martwych dzieci i ludzkie płody, a kozioł domaga się kolejnej ofiary. Manuela Mena uważa, że kobiety nie odprawiają satanistycznego rytuału, a ich gesty wskazują, że oczekują uzdrowienia lub wskrzeszenia swoich chorych lub martwych dzieci. Kozioł wyciągający kopyto w kierunku zdrowego dziecka zdaje się je błogosławić. Ta scena zasadniczo różni się od innych, mrocznych przedstawień czarownic autorstwa Goi. Pomimo przerażającego tematu ta scena może być odbierana jako komiczna, a nie dramatyczna. Czytaj więcej…

2022-04-17[edytuj | edytuj kod]

Sabat czarownic – obraz hiszpańskiego malarza Francisco Goi znajdujący się w kolekcji Muzeum Lázaro Galdiano w Madrycie. Należy do cyklu sześciu obrazów gabinetowych o wymiarach, których tematem są czary. Obrazy nie tworzą razem jednej historii, nie mają też wspólnego znaczenia, dlatego właściwa jest interpretacja każdego z osobna. W centrum przedstawionej sceny, która rozgrywa się w świetle księżyca, odbywa się rytuał czarów. Diabeł, przedstawiony pod postacią Wielkiego Kozła, przewodzi kręgowi czarownic. Niektóre z nich mają twarze przypominające czaszki, z płaskim czołem i złośliwym uśmiechem. Inne to młode, atrakcyjne kobiety lub staruchy-rajfurki. Kozioł jest czarny, o szarym pysku i czerwonych oczach. Wokół nich leżą ciała martwych dzieci i ludzkie płody, a kozioł domaga się kolejnej ofiary. Manuela Mena uważa, że kobiety nie odprawiają satanistycznego rytuału, a ich gesty wskazują, że oczekują uzdrowienia lub wskrzeszenia swoich chorych lub martwych dzieci. Kozioł wyciągający kopyto w kierunku zdrowego dziecka zdaje się je błogosławić. Ta scena zasadniczo różni się od innych, mrocznych przedstawień czarownic autorstwa Goi. Pomimo przerażającego tematu ta scena może być odbierana jako komiczna, a nie dramatyczna. Czytaj więcej…

2022-04-24[edytuj | edytuj kod]

Sabat czarownic – obraz hiszpańskiego malarza Francisco Goi znajdujący się w kolekcji Muzeum Lázaro Galdiano w Madrycie. Należy do cyklu sześciu obrazów gabinetowych o wymiarach, których tematem są czary. Obrazy nie tworzą razem jednej historii, nie mają też wspólnego znaczenia, dlatego właściwa jest interpretacja każdego z osobna. W centrum przedstawionej sceny, która rozgrywa się w świetle księżyca, odbywa się rytuał czarów. Diabeł, przedstawiony pod postacią Wielkiego Kozła, przewodzi kręgowi czarownic. Niektóre z nich mają twarze przypominające czaszki, z płaskim czołem i złośliwym uśmiechem. Inne to młode, atrakcyjne kobiety lub staruchy-rajfurki. Kozioł jest czarny, o szarym pysku i czerwonych oczach. Wokół nich leżą ciała martwych dzieci i ludzkie płody, a kozioł domaga się kolejnej ofiary. Manuela Mena uważa, że kobiety nie odprawiają satanistycznego rytuału, a ich gesty wskazują, że oczekują uzdrowienia lub wskrzeszenia swoich chorych lub martwych dzieci. Kozioł wyciągający kopyto w kierunku zdrowego dziecka zdaje się je błogosławić. Ta scena zasadniczo różni się od innych, mrocznych przedstawień czarownic autorstwa Goi. Pomimo przerażającego tematu ta scena może być odbierana jako komiczna, a nie dramatyczna. Czytaj więcej…

2022-05-01[edytuj | edytuj kod]

Sabat czarownic – obraz hiszpańskiego malarza Francisco Goi znajdujący się w kolekcji Muzeum Lázaro Galdiano w Madrycie. Należy do cyklu sześciu obrazów gabinetowych o wymiarach, których tematem są czary. Obrazy nie tworzą razem jednej historii, nie mają też wspólnego znaczenia, dlatego właściwa jest interpretacja każdego z osobna. W centrum przedstawionej sceny, która rozgrywa się w świetle księżyca, odbywa się rytuał czarów. Diabeł, przedstawiony pod postacią Wielkiego Kozła, przewodzi kręgowi czarownic. Niektóre z nich mają twarze przypominające czaszki, z płaskim czołem i złośliwym uśmiechem. Inne to młode, atrakcyjne kobiety lub staruchy-rajfurki. Kozioł jest czarny, o szarym pysku i czerwonych oczach. Wokół nich leżą ciała martwych dzieci i ludzkie płody, a kozioł domaga się kolejnej ofiary. Manuela Mena uważa, że kobiety nie odprawiają satanistycznego rytuału, a ich gesty wskazują, że oczekują uzdrowienia lub wskrzeszenia swoich chorych lub martwych dzieci. Kozioł wyciągający kopyto w kierunku zdrowego dziecka zdaje się je błogosławić. Ta scena zasadniczo różni się od innych, mrocznych przedstawień czarownic autorstwa Goi. Pomimo przerażającego tematu ta scena może być odbierana jako komiczna, a nie dramatyczna. Czytaj więcej…

2022-05-08[edytuj | edytuj kod]

Sabat czarownic – obraz hiszpańskiego malarza Francisco Goi znajdujący się w kolekcji Muzeum Lázaro Galdiano w Madrycie. Należy do cyklu sześciu obrazów gabinetowych o wymiarach, których tematem są czary. Obrazy nie tworzą razem jednej historii, nie mają też wspólnego znaczenia, dlatego właściwa jest interpretacja każdego z osobna. W centrum przedstawionej sceny, która rozgrywa się w świetle księżyca, odbywa się rytuał czarów. Diabeł, przedstawiony pod postacią Wielkiego Kozła, przewodzi kręgowi czarownic. Niektóre z nich mają twarze przypominające czaszki, z płaskim czołem i złośliwym uśmiechem. Inne to młode, atrakcyjne kobiety lub staruchy-rajfurki. Kozioł jest czarny, o szarym pysku i czerwonych oczach. Wokół nich leżą ciała martwych dzieci i ludzkie płody, a kozioł domaga się kolejnej ofiary. Manuela Mena uważa, że kobiety nie odprawiają satanistycznego rytuału, a ich gesty wskazują, że oczekują uzdrowienia lub wskrzeszenia swoich chorych lub martwych dzieci. Kozioł wyciągający kopyto w kierunku zdrowego dziecka zdaje się je błogosławić. Ta scena zasadniczo różni się od innych, mrocznych przedstawień czarownic autorstwa Goi. Pomimo przerażającego tematu ta scena może być odbierana jako komiczna, a nie dramatyczna. Czytaj więcej…

2022-05-15[edytuj | edytuj kod]

Sabat czarownic – obraz hiszpańskiego malarza Francisco Goi znajdujący się w kolekcji Muzeum Lázaro Galdiano w Madrycie. Należy do cyklu sześciu obrazów gabinetowych o wymiarach, których tematem są czary. Obrazy nie tworzą razem jednej historii, nie mają też wspólnego znaczenia, dlatego właściwa jest interpretacja każdego z osobna. W centrum przedstawionej sceny, która rozgrywa się w świetle księżyca, odbywa się rytuał czarów. Diabeł, przedstawiony pod postacią Wielkiego Kozła, przewodzi kręgowi czarownic. Niektóre z nich mają twarze przypominające czaszki, z płaskim czołem i złośliwym uśmiechem. Inne to młode, atrakcyjne kobiety lub staruchy-rajfurki. Kozioł jest czarny, o szarym pysku i czerwonych oczach. Wokół nich leżą ciała martwych dzieci i ludzkie płody, a kozioł domaga się kolejnej ofiary. Manuela Mena uważa, że kobiety nie odprawiają satanistycznego rytuału, a ich gesty wskazują, że oczekują uzdrowienia lub wskrzeszenia swoich chorych lub martwych dzieci. Kozioł wyciągający kopyto w kierunku zdrowego dziecka zdaje się je błogosławić. Ta scena zasadniczo różni się od innych, mrocznych przedstawień czarownic autorstwa Goi. Pomimo przerażającego tematu ta scena może być odbierana jako komiczna, a nie dramatyczna. Czytaj więcej…