Przejdź do zawartości

Wikipedia:Artykuły na Medal/zajawki/Tenryū (1918)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zajawka artykułu Tenryū (1918)


[[Plik:Japanese cruiser Tenryu 1930-31.jpg|left|100px]]
'''[[Tenryū (1918)|Tenryū]]''' – [[krążownik lekki]] japońskiej [[Nippon Kaigun|Cesarskiej Marynarki Wojennej]] z okresu międzywojennego oraz [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Należał do pierwszego [[Typ okrętu|typu]] krążowników lekkich marynarki japońskiej, nazwanego od niego typem ''[[Krążowniki lekkie typu Tenryū|Tenryū]]'', składającego się z dwóch okrętów. Wszedł do służby w 1919 roku. Brał udział w [[Wojna chińsko-japońska (1937–1945)|wojnie chińsko-japońskiej]] w latach 30., a następnie w początkowych walkach [[Wojna na Pacyfiku|II wojny światowej na Pacyfiku]] w latach 1941–1942, w tym [[Bitwa o wyspę Wake|bitwie o Wake]] i działaniach w rejonie [[Wyspy Salomona|Wysp Salomona]] oraz [[Nowa Gwinea|Nowej Gwinei]]. „Tenryū” był niewielkim krążownikiem, którego uzbrojenie główne stanowiły cztery działa kalibru 140 mm i sześć wyrzutni torpedowych. Jego [[wyporność]] standardowa wynosiła 3230 [[Tona#Długa tona|ts]]. Napędzały go turbiny parowe, pozwalające na osiąganie prędkości do 33 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]]. Jedyną większą modernizacją dotyczącą wyglądu jednostki była zamiana masztu palowego na trójnożny dokonana w połowie 1930 roku. Okręt podczas służby nie otrzymał wyposażenia [[radar]]owego. „Tenryū” został zatopiony 18 grudnia 1942 roku przez amerykański okręt podwodny [[USS Albacore (SS-218)|USS „Albacore”]] u wybrzeży Nowej Gwinei. Zginęło na nim 23 członków załogi, a 21 odniosło rany. ''[[Tenryū (1918)|Czytaj więcej …]]''
Tenryūkrążownik lekki japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej z okresu międzywojennego oraz II wojny światowej. Należał do pierwszego typu krążowników lekkich marynarki japońskiej, nazwanego od niego typem Tenryū, składającego się z dwóch okrętów. Wszedł do służby w 1919 roku. Brał udział w wojnie chińsko-japońskiej w latach 30., a następnie w początkowych walkach II wojny światowej na Pacyfiku w latach 1941–1942, w tym bitwie o Wake i działaniach w rejonie Wysp Salomona oraz Nowej Gwinei. „Tenryū” był niewielkim krążownikiem, którego uzbrojenie główne stanowiły cztery działa kalibru 140 mm i sześć wyrzutni torpedowych. Jego wyporność standardowa wynosiła 3230 ts. Napędzały go turbiny parowe, pozwalające na osiąganie prędkości do 33 węzłów. Jedyną większą modernizacją dotyczącą wyglądu jednostki była zamiana masztu palowego na trójnożny dokonana w połowie 1930 roku. Okręt podczas służby nie otrzymał wyposażenia radarowego. „Tenryū” został zatopiony 18 grudnia 1942 roku przez amerykański okręt podwodny USS „Albacore” u wybrzeży Nowej Gwinei. Zginęło na nim 23 członków załogi, a 21 odniosło rany. Czytaj więcej …

Poniżej w porządku chronologicznym widoczne są ekspozycje tej zajawki. Prosimy nie poprawiać ich z wyjątkiem aktualizacji linków po przenosinach artykułów.

2020-02-01[edytuj | edytuj kod]

Tenryūkrążownik lekki japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej z okresu międzywojennego oraz II wojny światowej. Należał do pierwszego typu krążowników lekkich marynarki japońskiej, nazwanego od niego typem Tenryū, składającego się z dwóch okrętów. Wszedł do służby w 1919 roku. Brał udział w wojnie chińsko-japońskiej w latach 30., a następnie w początkowych walkach II wojny światowej na Pacyfiku w latach 1941–1942, w tym bitwie o Wake i działaniach w rejonie Wysp Salomona oraz Nowej Gwinei. „Tenryū” był niewielkim krążownikiem, którego uzbrojenie główne stanowiły cztery działa kalibru 140 mm i sześć wyrzutni torpedowych. Jego wyporność standardowa wynosiła 3230 ts. Napędzały go turbiny parowe, pozwalające na osiąganie prędkości do 33 węzłów. Jedyną większą modernizacją dotyczącą wyglądu jednostki była zamiana masztu palowego na trójnożny dokonana w połowie 1930 roku. Okręt podczas służby nie otrzymał wyposażenia radarowego. „Tenryū” został zatopiony 18 grudnia 1942 roku przez amerykański okręt podwodny USS „Albacore” u wybrzeży Nowej Gwinei. Zginęło na nim 23 członków załogi, a 21 odniosło rany. Czytaj więcej…

2020-02-08[edytuj | edytuj kod]

Tenryūkrążownik lekki japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej z okresu międzywojennego oraz II wojny światowej. Należał do pierwszego typu krążowników lekkich marynarki japońskiej, nazwanego od niego typem Tenryū, składającego się z dwóch okrętów. Wszedł do służby w 1919 roku. Brał udział w wojnie chińsko-japońskiej w latach 30., a następnie w początkowych walkach II wojny światowej na Pacyfiku w latach 1941–1942, w tym bitwie o Wake i działaniach w rejonie Wysp Salomona oraz Nowej Gwinei. „Tenryū” był niewielkim krążownikiem, którego uzbrojenie główne stanowiły cztery działa kalibru 140 mm i sześć wyrzutni torpedowych. Jego wyporność standardowa wynosiła 3230 ts. Napędzały go turbiny parowe, pozwalające na osiąganie prędkości do 33 węzłów. Jedyną większą modernizacją dotyczącą wyglądu jednostki była zamiana masztu palowego na trójnożny dokonana w połowie 1930 roku. Okręt podczas służby nie otrzymał wyposażenia radarowego. „Tenryū” został zatopiony 18 grudnia 1942 roku przez amerykański okręt podwodny USS „Albacore” u wybrzeży Nowej Gwinei. Zginęło na nim 23 członków załogi, a 21 odniosło rany. Czytaj więcej…

2020-02-15[edytuj | edytuj kod]

Tenryūkrążownik lekki japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej z okresu międzywojennego oraz II wojny światowej. Należał do pierwszego typu krążowników lekkich marynarki japońskiej, nazwanego od niego typem Tenryū, składającego się z dwóch okrętów. Wszedł do służby w 1919 roku. Brał udział w wojnie chińsko-japońskiej w latach 30., a następnie w początkowych walkach II wojny światowej na Pacyfiku w latach 1941–1942, w tym bitwie o Wake i działaniach w rejonie Wysp Salomona oraz Nowej Gwinei. „Tenryū” był niewielkim krążownikiem, którego uzbrojenie główne stanowiły cztery działa kalibru 140 mm i sześć wyrzutni torpedowych. Jego wyporność standardowa wynosiła 3230 ts. Napędzały go turbiny parowe, pozwalające na osiąganie prędkości do 33 węzłów. Jedyną większą modernizacją dotyczącą wyglądu jednostki była zamiana masztu palowego na trójnożny dokonana w połowie 1930 roku. Okręt podczas służby nie otrzymał wyposażenia radarowego. „Tenryū” został zatopiony 18 grudnia 1942 roku przez amerykański okręt podwodny USS „Albacore” u wybrzeży Nowej Gwinei. Zginęło na nim 23 członków załogi, a 21 odniosło rany. Czytaj więcej…