Wikipedia:Artykuły na Medal/zajawki/Topór (herb szlachecki)

Zajawka artykułu Topór (herb szlachecki)

[[Plik:POL COA Topór.svg|left|100px]]
'''[[Topór (herb szlachecki)|Topór]]''' (''Bipenium, Kołki, Starża, Wścieklica'') – polski [[herb szlachecki]], jeden z najstarszych herbów polskich, noszący [[zawołanie]] ''Starza''. Był najbardziej rozpowszechniony na ziemi [[Kraków|krakowskiej]], [[Lublin|lubelskiej]], [[Sandomierz|sandomierskiej]] oraz na [[Mazowsze|Mazowszu]]. Najwcześniejsza pieczęć z jego wizerunkiem pochodzi z 1282. Aktem [[Unia horodelska|unii horodelskiej]] został przeniesiony na [[Litwa|Litwę]]. Spośród ponad 630 rodów używających Topora, największe znaczenie uzyskali [[Tęczyńscy herbu Topór|Tęczyńscy]] i [[Ossolińscy herbu Topór|Ossolińscy]]. Wysokie godności w państwie polskim piastowali również [[Tarłowie herbu Topór|Tarłowie]]. Toporczykiem był także poeta i dramaturg [[Cyprian Kamil Norwid]]. ''[[Topór (herb szlachecki)|Czytaj więcej …]]''

Topór (Bipenium, Kołki, Starża, Wścieklica) – polski herb szlachecki, jeden z najstarszych herbów polskich, noszący zawołanie Starza. Był najbardziej rozpowszechniony na ziemi krakowskiej, lubelskiej, sandomierskiej oraz na Mazowszu. Najwcześniejsza pieczęć z jego wizerunkiem pochodzi z 1282. Aktem unii horodelskiej został przeniesiony na Litwę. Spośród ponad 630 rodów używających Topora, największe znaczenie uzyskali Tęczyńscy i Ossolińscy. Wysokie godności w państwie polskim piastowali również Tarłowie. Toporczykiem był także poeta i dramaturg Cyprian Kamil Norwid. Czytaj więcej …

Ostatnia ekspozycja: 2010-06-07

Poniżej w porządku chronologicznym widoczne są ekspozycje tej zajawki. Prosimy nie poprawiać ich z wyjątkiem aktualizacji linków po przenosinach artykułów.

2010-05-17

Topór (Bipenium, Kołki, Starża, Wścieklica) – polski herb szlachecki, jeden z najstarszych herbów polskich, noszący zawołanie Starza. Był najbardziej rozpowszechniony na ziemi krakowskiej, lubelskiej, sandomierskiej oraz na Mazowszu. Najwcześniejsza pieczęć z jego wizerunkiem pochodzi z 1282. Aktem unii horodelskiej został przeniesiony na Litwę. Spośród ponad 630 rodów używających Topora, największe znaczenie uzyskali Tęczyńscy i Ossolińscy. Wysokie godności w państwie polskim piastowali również Tarłowie. Toporczykiem był także poeta i dramaturg Cyprian Kamil Norwid.

2010-05-24

Topór (Bipenium, Kołki, Starża, Wścieklica) – polski herb szlachecki, jeden z najstarszych herbów polskich, noszący zawołanie Starza. Był najbardziej rozpowszechniony na ziemi krakowskiej, lubelskiej, sandomierskiej oraz na Mazowszu. Najwcześniejsza pieczęć z jego wizerunkiem pochodzi z 1282. Aktem unii horodelskiej został przeniesiony na Litwę. Spośród ponad 630 rodów używających Topora, największe znaczenie uzyskali Tęczyńscy i Ossolińscy. Wysokie godności w państwie polskim piastowali również Tarłowie. Toporczykiem był także poeta i dramaturg Cyprian Kamil Norwid.

2010-05-31

Topór (Bipenium, Kołki, Starża, Wścieklica) – polski herb szlachecki, jeden z najstarszych herbów polskich, noszący zawołanie Starza. Był najbardziej rozpowszechniony na ziemi krakowskiej, lubelskiej, sandomierskiej oraz na Mazowszu. Najwcześniejsza pieczęć z jego wizerunkiem pochodzi z 1282. Aktem unii horodelskiej został przeniesiony na Litwę. Spośród ponad 630 rodów używających Topora, największe znaczenie uzyskali Tęczyńscy i Ossolińscy. Wysokie godności w państwie polskim piastowali również Tarłowie. Toporczykiem był także poeta i dramaturg Cyprian Kamil Norwid.

2010-06-07

Topór (Bipenium, Kołki, Starża, Wścieklica) – polski herb szlachecki, jeden z najstarszych herbów polskich, noszący zawołanie Starza. Był najbardziej rozpowszechniony na ziemi krakowskiej, lubelskiej, sandomierskiej oraz na Mazowszu. Najwcześniejsza pieczęć z jego wizerunkiem pochodzi z 1282. Aktem unii horodelskiej został przeniesiony na Litwę. Spośród ponad 630 rodów używających Topora, największe znaczenie uzyskali Tęczyńscy i Ossolińscy. Wysokie godności w państwie polskim piastowali również Tarłowie. Toporczykiem był także poeta i dramaturg Cyprian Kamil Norwid.