Wincenty Pezacki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wincenty Pezacki
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1914
Kcynia

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 2008
Poznań

Profesor nauk rolniczych
Specjalność: technologia przetwórstwa mięsa
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1946
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Profesura

1956

Doktor honoris causa
Akademia Rolnicza w Poznaniu – 1987
Akademia Rolnicza we Wrocławiu – 1995
Prodziekan
Wydział

Chemii Spożywczej PŁ

Okres spraw.

1950–1953

Prorektor
Uczenia

Wyższa Szkoła Rolnicza w Poznaniu

Okres spraw.

1961–1969

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Wincenty Pezacki (ur. 16 stycznia 1914 w Kcyni, zm. 21 kwietnia 2008 w Poznaniu) – polski technolog przetwórstwa mięsa, profesor Politechniki Łódzkiej oraz Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu. Został pochowany na cmentarzu św. Jana Vianneya w Poznaniu[1] (kw. św. Barbary-rząd 17-grób 4).

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

W 1938 roku ukończył studia weterynaryjne na Uniwersytecie Warszawskim, po czym podjął pracę naukowo-badawczą w Katedrze Higieny Środków Żywnościowych UW. W 1946 roku uzyskał stopień naukowy doktora na Uniwersytecie im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W 1946 roku wznowił pracę naukowo-dydaktyczną, początkowo w Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Łodzi, gdzie zorganizował specjalizację technologia mięsa, a następnie w Politechnice Łódzkiej i w Akademii Rolniczej w Poznaniu.

W 1956 roku został profesorem nadzwyczajnym, a 1968 roku profesorem zwyczajnym. W latach 1950–1953 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Chemii Spożywczej Politechniki Łódzkiej. W latach 1961-1969 był prorektorem Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu.

Dziedzina badań[edytuj | edytuj kod]

Przedmiotem jego działalności naukowo-badawczej była technologia surowców rzeźnych, w tym biochemia, mikrobiologia i technologia surowych wędlin, a także historia polskiej kultury materialnej w zakresie przetwarzania surowców rzeźnych. Autor i współautor 412 publikacji w języku polskim i 6 w językach obcych (w tym w języku japońskim). Napisał 2 skrypty oraz 16 podręczników dla studentów, 13 druków zwartych innego typu, 156 komunikatów naukowych z zakresu technologii żywności, 35 komunikatów naukowych z zakresu historii przetwarzania jednej grupy (surowców żywnościowych), 85 publikacji naukowych i 97 publikacji popularnonaukowych i 5 zastrzeżeń patentowych. Pod jego redakcją naukową i współudziale autorskim została wydana pierwsza, kompleksowa, trzytomowa historia gospodarki mięsnej w Polsce. Wypromował 20 doktorów. 10 jego uczniów uzyskało stopień doktora habilitowanego, z tego siedmiu ma tytuły profesorskie.

Osiągnięcia naukowe[edytuj | edytuj kod]

Przez ponad 25 lat prowadził wykłady jako visiting professor na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie. Zorganizował trzecie w skali świata, polskie Muzeum Przemysłu Mięsnego w Sielinku koło Opalenicy, gdzie zgromadzono wiele zabytków kultury technicznej. Był prezesem fundacji „Chrońmy przed zapomnieniem”.

W 1987 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Rolniczej w Poznaniu[2], a w 1995 roku Akademii Rolniczej we Wrocławiu[3]. Sześć instytucji względnie organizacji nadało mu tytuł honorowego członka, kilkanaście innych tytuł zasłużonego. Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Order Sztandaru Pracy, laureat siedmiu nagród naukowych Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Złotej Odznaki Honorowej NOT oraz Honorowej Odznaki SITSpoż.

grób prof. Wincentego Pezackiego i Ewy Pezackiej-Perkitny na cmentarzu Sołackim

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 200-201.
  • Wincenty Pezacki. sitspoz.pl. [dostęp 2015-03-20].
  • Józef Marosz: Prof. Wincenty Pezacki z Kcyni - dr honoris causa. Pałuki nr 198 (49/1995), 2007-07-17. [dostęp 2015-03-20].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]