Wincenty Skowroński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wincenty Skowroński
Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1888
Bohorodczany

Data i miejsce śmierci

18 grudnia 1972
Lwów

Zawód, zajęcie

weterynarz

Wincenty Skowroński (ur. 16 lutego 1888 w Bohorodczanach, zm. 18 grudnia 1972 we Lwowie[1]) – polski weterynarz, doktor wszechnauk lekarskich.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Antoniego Skowrońskiego i Katarzyny z Martyńców. Ukończył gimnazjum w Stanisławowie. Walczył ochotniczo w wojnie polsko-bolszewickiej. Od 1921 był asystentem prof. Wacława Moraczewskiego w Katedrze Chemii, w 1924 ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza. Następnie studiował na Akademii Medycyny Weterynaryjnej, którą ukończył w 1929. Naukę uzupełniał w Dreźnie i Wiedniu[2]. Zawodowo związał się z lwowską Akademią Medycyny Weterynaryjnej, w 1930 został mianowany docentem, w 1931 zastępcą profesora, a w 1935 profesorem nadzwyczajnym i kierownikiem Zakładu Farmakologii i Toksykologii. Należał do Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika, Towarzystwa Biologicznego, Polskiego Towarzystwa Fizjologicznego, Towarzystwa Lekarskiego, Zrzeszenia Weterynarzy Rzeczypospolitej Polskiej. Po 1945 pozostał we Lwowie, wykładał na Akademii do 1971[3].

Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]