Wincenty Wojtkiewicz

Wincenty Wojtkiewicz
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	29 sierpnia 1905 ; Wilno
Data śmierci	31 stycznia 1968
	Profesor
	Specjalność: chemia i technologia barwników
Alma Mater	Uniwersytetu Stefana Batorego
Doktorat	1946 – nauki chemiczne ; Politechnika w Zurychu
	Odznaczenia

Wincenty Wojtkiewicz (ur. 29 sierpnia 1905 w Wilnie, zm. 31 stycznia 1968) – polski technolog barwników, profesor Politechniki Łódzkiej.

Urodził się w 1905 roku w Wilnie, gdzie w 1925 roku ukończył gimnazjum. W 1931 roku ukończył studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Stefana Batorego uzyskując stopień magistra filozofii w zakresie chemii. Prowadził badania nad surowcami lokalnymi (torfem i gliną). Współpracował z miejscowym przemysłem chemiczno-farmaceutycznym i spożywczym.

We wrześniu 1939 roku został zmobilizowany, a następnie internowany w Rumunii. Następnie we Francji uczestniczył w walkach 2 Dywizji Strzelców Pieszych. W maju 1940 roku został internowany w Szwajcarii w obozie uniwersyteckim w Winterthur, gdzie w latach 1940–1944 prowadził wykłady z analizy chemicznej oraz technologii chemicznej i technologii paliw, był też kierownikiem studium chemicznego. W tym czasie wydał dwa podręczniki. Równocześnie prowadził w Politechnice w Zurychu prace badawcze zakończone dysertacją doktorska w 1946 roku. W latach 1944–1949 był zatrudniony w CIBA w Bazylei specjalizując się w technologii półproduktów i barwników. Po powrocie do kraju w 1949 roku zorganizował w Politechnice Łódzkiej Katedrę Technologii Barwników, którą kierował do końca swego życia. Wykładał chemię oraz technologię barwników i półproduktów na Wydziałach Chemicznym i Włókienniczym PŁ.

Opracował kilka skryptów z zakresu chemii i technologii półproduktów i barwników oraz szereg rozdziałów w zbiorowych wydawnictwach podręcznikowych i encyklopedycznych. Współpracował z przemysłem i placówkami badawczymi. Zorganizował przy Politechnice Łódzkiej Laboratorium Syntezy Barwników podległe Instytutowi Przemysłu Organicznego, którym kierował 10 lat. Wykształcił 5 doktorów, którzy stanowili podstawowy trzon kadry badawczej i produkcyjnej przemysłu barwników. Działał w różnych organizacjach naukowych i zawodowych. Był odznaczony orderami państwowymi i branżowymi, w tym Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem Zasługi.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 297-298.
Sylwetki Polskich Kolorystów: Wincenty Wojtkiewicz (1905-1968). kolorysci.org.pl. [dostęp 2015-02-15].