Wiolaceina
Wygląd
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C20H13N3O3 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
343,34 g/mol | ||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Wiolaceina – organiczny związek chemiczny, pochodna indolu[4], produkt utleniania tryptofanu[4], naturalny pigment produkowany przez bakterię Chromobacterium violaceum i nadający jej charakterystyczne fioletowo-purpurowe zabarwienie[5].
Uważa się, że wiolaceina może mieć zastosowanie przeciwbakteryjne, przeciwpierwotniakowe, w zapobieganiu powstawaniu wrzodów, a nawet przeciwnowowotworowe. Wiolaceina jest wytwarzana z L-tryptofanu i cząsteczkowego tlenu przy udziale pięciu enzymów znanych jako VioA, VioB, VioC, VioD i VioE. Enzymy te wchodzą w skład jednego operonu[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Regina Vasconcellos Antônio , Tânia B. Creczynski-Pasa , Genetic analysis of violacein biosynthesis by Chromobacterium violaceum, „Genetics and Molecular Research”, 3 (1), 2004, s. 85–91, PMID: 15100990 (ang.).
- ↑ a b Wiolaceina (nr V9389) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck). [dostęp 2018-02-04].
- ↑ Violacein, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2011-01-01] (ang.).
- ↑ a b Günter Hans Schlegel , Mikrobiologia ogólna, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 111, ISBN 83-01-13999-4 .
- ↑ a b Katherine S. Ryan i inni, The violacein biosynthetic enzyme VioE shares a fold with lipoprotein transporter proteins, „Journal of Biological Chemistry”, 10 (283), 2008, s. 6467–6475, DOI: 10.1074/jbc.M708573200, PMID: 18171675 (ang.).