Wissarion Łominadze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wissarion Łominadze
Data i miejsce urodzenia

6 czerwca 1897
Kutaisi

Data i miejsce śmierci

19 stycznia 1935
Magnitogorsk

I sekretarz KP (b) Gruzji
Okres

od 1922
do 1924

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia (bolszewików) Gruzji

I sekretarz Krajowego Komitetu WKP(b) Zakaukazia
Okres

od 1930
do 1930

Przynależność polityczna

WKP (b)

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru

Wissarion Wissarionowicz Łominadze, gruz. ბესარიონ (ბესო) ბესარიონის ძე ლომინაძე, ros. Виссарион Виссарионович Ломинадзе (ur. 25 maja?/6 czerwca 1897 w Kutaisi, zm. 19 stycznia 1935 w Magnitogorsku) – radziecki i gruziński polityk, I sekretarz Komunistycznej Partii (bolszewików) Gruzji w latach 1922–1924, I sekretarz Krajowego Komitetu WKP (b) Zakaukazia w 1930.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1914–1915 studiował na wydziale ekonomicznym Piotrogrodzkiego Uniwersytetu Politechnicznego. Od marca 1917 członek SDPRR(b), od sierpnia 1917 sekretarz komitetu SDPRR(b) w Kutaisi, latem 1918 na krótko aresztowany w Gruzji, 1918–1919 przewodniczący komitetu RKP(b) w Tbilisi, 1919 redaktor gazety „Nabat” w Bakuu, 1919–1920 członek komitetu RKP(b) w Baku, 1920 członek komitetu wykonawczego Rady Bakijskiej i równocześnie członek Prezydium KC Komunistycznej Partii (bolszewików) Azerbejdżanu, 1920–1921 kierownik Wydziału Propagandy i Agitacji Komitetu WKP(b) na gubernię orłowską, w marcu 1921 brał udział w stłumieniu powstania w Kronsztadzie, 1921–1922 partyjny organizator RKP(b) w rejonie Wyborgu, 1922–1924 sekretarz wykonawczy i I sekretarz KC Komunistycznej Partii (bolszewików) Gruzji, 1924–1925 na kursie marksizmu-leninizmu na Komunistycznym Uniwersytecie im. Swierdłowa. 1925–1926 sekretarz komitetu wykonawczego Komunistycznej Międzynarodówki Młodzieży i równocześnie członek KC Komsomołu, od 31 grudnia 1925 do 26 czerwca 1930 kandydat na członka, a od 13 lipca do 1 grudnia 1930 członek KC WKP(b). 1926–1927 członek prezydium komitetu wykonawczego Kominternu, 1927–1928 przedstawiciel komitetu wykonawczego Kominternu w Chinach, 1928–1929 kierownik Wydziału propagandy i Agitacji gubernialnego komitetu WKP(b) w Niżnym Nowogrodzie, 1930 członek Prezydium KP(b) G. Od 8 maja do 19 listopada 1930 I sekretarz Krajowego Komitetu WKP(b) Zakaukazia. 1932–1933 partyjny organizator KC WKP(b) w Moskwie. Od sierpnia 1933 do śmierci I sekretarz Komitetu Miejskiego WKP(b) w Magnitogorsku. Odznaczony Orderem Lenina i Orderem Czerwonego Sztandaru.

Po zabójstwie Siergieja Kirowa (1 grudnia 1934) i rozpoczętej fali represji NKWD skierowanej m.in. przeciw byłym opozycjonistom w WKP(b), obawiając się aresztowania przez NKWD popełnił samobójstwo.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]