Witold Wasilewski (specjalista ciepłownictwa)

Witold Wasilewski

Data i miejsce urodzenia	3 stycznia 1922 Pietkowo
Data i miejsce śmierci	12 grudnia 2015 Warszawa
profesor doktor habilitowany inżynier nauk technicznych
Specjalność: ciepłownictwo
Alma Mater	Politechnika Warszawska
Doktorat	1961 Politechnika Warszawska
Habilitacja	1962 Politechnika Warszawska
Profesura	1969 (ndzw.), 1974 (zw.)
Uczelnia	Wydział Instalacji Budowlanych, Hydrotechniki i Inżynierii Środowiska Politechniki Warszawskiej
Odznaczenia

Witold Wasilewski (ur. 3 stycznia 1922 w Pietkowie, zm. 12 grudnia 2015 w Warszawie) – polski specjalista ciepłownictwa, prof. zw. dr hab. inż.

Życiorys

Uczęszczał do Państwowej Szkoły Drogowej w Warszawie, naukę przerwał wybuch II wojny światowej. Egzamin dojrzałości złożył w 1945 w Gimnazjum i Liceum dla dorosłych w Warszawie, a następnie rozpoczął studia na Wydziale Inżynierii Politechniki Warszawskiej. W 1950 uzyskał stopień inżyniera budownictwa sanitarnego i magistra nauk technicznych, następnie rozpoczął pracę w Katedrze i Zakładzie Ogrzewania i Wietrzenia Politechniki Warszawskiej, 1 września 1954 został tam powołany na stanowisko zastępcy profesora. W 1961 na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej (obecnie Instalacji Budowlanej, Hydrotechniki i Inżynierii Środowiska) obronił doktorat, którego promotorem był prof. Witold Kamler. Rok później habilitował się, a następnie objął stanowisko docenta. Od 1969 był współtwórcą miesięcznika „Ciepłownictwo, Ogrzewnictwo, Wentylacja”, w tym samym roku Uchwałą Rady Państwa został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 1974 profesora zwyczajnego. Od 1970 do 1987 zajmował stanowisko dyrektora Instytutu Ogrzewania i Wentylacji oraz kierownikiem Zakładu Ciepłownictwa i Ogrzewnictwa. W latach 1969–1971 i 1987–1990 pełnił funkcję dziekana i prodziekana, był również zastępcą prorektora Politechniki Warszawskiej ds. dydaktyki i członka Senatu PW. Był promotorem ponad 400 prac dyplomowych oraz 18 prac doktorskich, z czego 5 doktorantów uzyskało stopień doktora habilitowanego. Współautor ok. 160 prac naukowych, artykułów i referatów.

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu parafialnym w Pyrach.

Członkostwo

• członek Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej ds. Kadry Naukowej przy Prezesie Rady Ministrów,
• członek Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego,
• członek Rad Naukowych Instytutu Gospodarki Komunalnej,
• członek Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska,
• członek Państwowej Rady Paliwowo-Energetycznej,
• przewodniczący Sekcji Ogrzewnictwa i Wentylacji Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii Nauk,
• członek Rady Naukowej nadzorującej budowę I i II linii metra w Warszawie,
• patron naukowy Forum Ciepłowników Polskich w Międzyzdrojach,
• członek Rady Głównej i Zarządu Głównego Naczelnej Organizacji Technicznej,
• prezes PZITS (Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych), od 1983 członek honorowy, od 1988 honorowy prezes.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Medal PZITS im. prof. Zygmunta Rudolfa (1999)
• Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”
• Srebrna i złota odznaka honorowa NOT i PZITS
• Złota Odznaka Zasłużonego dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych
• Odznaka Zasłużony pracownik gospodarki terenowej i ochrony środowiska
• Odznaka Zasłużony pracownik rolnictwa

Bibliografia

• Nota biograficzna, Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych.