Witosław (imię)
Witosław, Witsław, Wicsław, Wicław – staropolskie imię męskie, złożone z członów Wit(o)- („pan, władca”), i -sław („sława”). Mogło ono mieć charakter życzący i oznaczać „tego, który będzie sławnym panem”. Formą skróconą tego imienia był Witosz i Wisław, a żeńskimi odpowiednikami – odpowiednio Witosława i Wisława. W XII wieku (1136), jako Witosz, pojawił się w Bulli gnieźnieńskiej. To starosłowiańskie imię zapisywane było języku czeskim jako Vitoslaw, posiada swój odpowiednik Vítězslav. Formami zdrobniałymi są Wit, Witek, Witko, Witaj, Witosz[1].
Imię Witosław należy do imion rzadkich. W styczniu 2024 w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 276 mężczyzn o imieniu Witosław nadanym jako imię pierwsze[2]. Dla porównania, najczęściej nadane jako męskie imię pierwsze – Piotr, nosi (w 2024) 689313 osób[3].
Witosław imieniny obchodzi 15 czerwca[4][1][5][6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Witosław [online], deon.pl [dostęp 2024-06-15].
- ↑ Ministerstwo_Cyfryzacji, Otwarte Dane [online], dane.gov.pl, 26 stycznia 2024 [dostęp 2024-06-15], Witosław - imię pierwsze.
- ↑ Ministerstwo_Cyfryzacji, Otwarte Dane [online], dane.gov.pl, 26 stycznia 2024 [dostęp 2024-06-15].
- ↑ Donat Chruścicki, Skarbczyk imion, wyd. 2., Warszawa: Sport i Turystyka, 1986, 40 nlb., ISBN 83-217-2374-8 [dostęp 2022-07-10].
- ↑ Bubak 1993 ↓, s. 320.
- ↑ Grzenia 2008 ↓, s. 329.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Imiona w układzie alfabetycznym. W: Bubak Józef: Księga naszych imion. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 320. ISBN 83-04-03860-9.
- Słownik imion. W: Grzenia Jan: Słownik imion. Wyd. 3. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 329. ISBN 978-83-01-15644-2.