Wlewsk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wlewsk
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

działdowski

Gmina

Lidzbark

Liczba ludności 

374[2]

Strefa numeracyjna

23

Kod pocztowy

13-230[3]

Tablice rejestracyjne

NDZ

SIMC

0118262

Położenie na mapie gminy Lidzbark
Mapa konturowa gminy Lidzbark, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wlewsk”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Wlewsk”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Wlewsk”
Położenie na mapie powiatu działdowskiego
Mapa konturowa powiatu działdowskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wlewsk”
Ziemia53°16′08″N 19°46′22″E/53,268889 19,772778[1]

Wlewskwieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie działdowskim, w gminie Lidzbark. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

Wlewsk leży obok drogi wojewódzkiej nr 544 biegnącej z Brodnicy, przez Lidzbark-Działdowo-Mławę do Ostrołęki. Przez wieś przebiega natomiast droga powiatowa Lidzbark-Nowe Miasto Lubawskie. W pobliżu przepływa rzeka Wel, od nazwy której, według niektórych autorów, Wlewsk wziął nazwę. Jest to jednak wątpliwe, bowiem obecna nazwa wsi używana jest od XIX wieku, wcześniej używano innych nazw: Lebiske (1408 rok), Loffsk, Lowisk (około 1415 roku), Wleskau, Vlesko, Vlewsk[4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość istnieje już od czasów średniowiecza. Na podstawie zachowanych dokumentów wiadomo, że już w 1379 roku we wsi istniał kościół pod wezwaniem św. Bartłomieja. W tym czasie ziemie te należały do Zakonu Krzyżackiego. W 1408 roku wielki mistrz Ulrich von Jungingen pozbył się wsi, zamieniając się z właścicielem majątku ziemskiego w Gzinie Szlacheckim koło Unisławia[4]. W tym czasie wieś obejmowała 80 włók. W akcie lokacyjnym wsi na uposażenie kościoła przeznaczono 3 włóki oraz dziesięcina z trzech wsi: Wlewsk, Klonowo i Młyniki. Z Wlewska pobierano 30 korcy żyta.

Kościół został zniszczony w czasie wojen polsko-krzyżackich oraz później w czasie wojen szwedzkich. W 1600 roku proboszczem był Jakub Ługowski, później ks. Wlewski. W 1690 zbudowano nowy kościół dzięki staraniom Pawła Chełstowskiego. Kościół ten spłonął w 1804 r. i nie został już odbudowany. W 1754 r. proboszczem był Józef Langer. Początkowo proboszcz mieszkał na plebanii, ale za czasów Chełstowskich i Sierakowskich proboszcze mieszkał we dworze. Być może po wojnach plebanii nie odbudowano.

W XVI i XVII wieku wieś podzielono na mniejsze części. Około roku 1670, we wsi było 9 posiadłości zamieszkałych przez drobną szlachtę, m.in. Arctowskich, Bojanowskich, Dębińskich, Trzcińskich i Zaleskich. Około roku 1690 majątki zostały wykupione i scalone przez Chełstowskich – właścicieli folwarku w Chełstach. W XVII wieku dobra we Wlewsku nabył kasztelan Sierakowski. Gdy kasztelan przeniósł się do Waplewa, proboszcz udał się razem z nim a kościołem we Wlewsku zarządzali proboszczowie z Boleszyna lub z Lidzbarka. W 1789 roku we wsi było 17 domów. Po kasztelanie Sierakowskim dobra ziemskie we Wlewsku przeszły w posiadanie Różyckich (do 1945). W XIX w. właścicielem wsi był Władysław Różycki (działacz polski w zaborze pruskim, poseł do parlamentu Rzeszy). Władysław Różycki zasłużył się wprowadzeniem racjonalnej hodowli bydła. W 1880 r. we wsi było 338 mieszkańców.

Do roku 1932 Wlewsk wchodził w skład powiatu brodnickiego

Po II wojnie światowej majątek ziemski został przejęty przez miejscowy PGR.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do czasów obecnych w miejscowości zachowało się kilka obiektów zabytkowych[4]:

  • budynek szkolny z 1875 roku,
  • budynek gorzelni z 1876 roku,
  • magazyn z początku XX wieku,
  • neogotycka kaplica grobowa z 1863 roku.

Wszystkie te obiekty wpisane są do gminnej ewidencji zabytków[5].

Z dworu pozostał jedynie zaniedbany park z końca XIX wieku. Nie ma też śladu po przykościelnym cmentarzu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Działdowo. Z dziejów miasta i powiatu, Pojezierze, Olsztyn 1966, 383 str.
  • Opis wsi. jezioro.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-02-16)]. na www.jezioro.pl

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 149054
  2. Na podstawie bazy.hoga.pl [dostęp: 2009-07-05]
  3. Na podstawie bazy.hoga.pl
  4. a b c Na podstawie Informatora Turystyczno-Przyrodniczego: www.jeziora.pl [dostęp: 2009-07-05]
  5. Zarządzenie nr 15/15 Burmistrza miasta Lidzbarka w sprawie założenia i prowadzenia Gminnej Ewidencji Zabytków Miasta i Gminy Lidzbark [online], Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miasta i Gminy w Lidzbarku, 27 lutego 2015 [dostęp 2023-07-02] (pol.).