Wodniki (obwód iwanofrankiwski)
Wodniki na mapie z 1889 r. | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Hromada | |
Powierzchnia |
9,21 km² |
Populacja • liczba ludności • gęstość |
|
Nr kierunkowy |
+380 3431 |
Kod pocztowy |
77172 |
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
49°04′33″N 24°48′32″E/49,075833 24,808889 |
Wodniki (ukr. Водники) – wieś na Ukrainie w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie halickim, w gminie Dubowce, w lewobrzeżnej części Dniestru.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W okresie Korony Królestwa Polskiego miejscowość leżąca w prowincji małopolskiej, województwie ruskim, powiecie halickim.
W 1450 właścicielem wsi był Jan z Wodnik[1].
W okresie II Rzeczypospolitej Wodniki były gminą wiejską w powiecie stanisławowskim województwa stanisławowskiego.
Przez zachodnią część obszaru przebiega kolej lwowsko-czerniowiecka przechodząc przez most na Dniestrze. We wsi cerkiew p.w. Narodzenia Chrystusa Pana i szkoła powszechna. Parafia rzymsko-katolicka w Mariampolu, a parafia greko-katolicka w Dubowcach[2].
Od 1 sierpnia 1934 w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej wieś weszła w skład gminy Mariampol Miasto[3].
Dwór[edytuj | edytuj kod]
Dwór wybudowany w latach 1875-1880 przez Stanisława Cieńskiego został uszkodzony w 1916 r. Obiekt odbudowany w 1917 r. został spalony przez wojska rosyjskie w 1920 r.[4]. Dwór odziedziczyła Olga Cieńska[5], a następnie dziedzicem był do 1939 jej mąż Edward Strawiński.
Po II wojnie światowej obszar gminy został odłączony od Polski i włączony do Ukraińskiej SRR, obwód iwanofrankiwski, rejon iwanofrankiwski.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Wg spisu niemieckiego[6] w czasie II wojny światowej w 1943 roku liczba ludności wynosiła 377.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przemysław (1877–1950) Dąbkowski , Podział administracyjny województwa ruskiego i bełzkiego w XV wieku: z mapą, Miejska Biblioteka Publiczna w Sanoku, 1939, 41, l.p. 225 (pol.).
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom XIII - wynik wyszukiwania - DIR [online], dir.icm.edu.pl, s. 728 (pol.).
- ↑ Amerikanische Pflanzenpatente Nr. 64 bis 68, „Der Züchter”, 6 (9), 1934, s. 216–216, DOI: 10.1007/bf01812762, ISSN 0514-0641 .
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 215-217, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .
- ↑ https://kresy.genealodzy.pl/programy/wykaz_z_kresow2.pdf
- ↑ Statistischen Amt des Generalgouvernements , Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis für das Generalgouvernement auf Grund der Summarischen Bevölkerungsbestandsaufnahme am 1. März 1943, Burgverlag Krakau, 1943, s. 12 .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIII, Warszawa, 1880–1902, s. 728.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wodniki, (2), 9 km od sądu w Haliczu, 6 km od urzędu pocz. w Mariampolu, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 728 .