Wojciech Mencel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Mencel
„Paweł Janowicz”
kapral kapral
Data i miejsce urodzenia

21 maja 1923
Pabianice

Data i miejsce śmierci

13 września 1944
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Krajowa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

Wojciech Bernard Mencel ps. „Paweł Janowicz” (ur. 21 maja 1923 w Pabianicach, zm. 13 września 1944 w Warszawie) – polski poeta, kapral podchorąży, powstaniec warszawski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1937 mieszkał w Warszawie. W 1941 zdał maturę w Liceum im. Stefana Batorego. Podczas okupacji hitlerowskiej studiował na tajnych kompletach filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. Należał także do redakcji konspiracyjnego miesięcznika literackiego „Sztuka i Naród”, później był członkiem redakcji pisma „Droga”, należał do drużyny piłkarskiej klubu „Błysk”.

Podczas powstania warszawskiego żołnierz Armii Krajowej. Był wtedy dowódcą patrolu megafonów Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej. Zginął w 44. dniu powstania – 13 września, w rejonie ulicy Marszałkowskiej.

Poeta Mieczysław Ubysz ps. „Wik” napisał wiersz Sąd Boży dedykowany Wojciechowi Menclowi. Maciej Józef Kononowicz przechowywał napisane przez niego wiersze, dzięki czemu przetrwały wojnę.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]