Wysoka (Góry Izerskie)
50°54′23″N 15°23′32″E/50,906389 15,392222| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
816 m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów  | |
| 50°54′23″N 15°23′32″E/50,906389 15,392222
| |
Wysoka (niem. Hoheberg, 816 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Górach Izerskich.
Wzniesienie w zachodniej części Grzbietu Kamienickiego Gór Izerskich. Wyrasta pomiędzy Sępią Górą na zachodzie a Dłużcem na wschodzie. Wraz z Dłużcem tworzy wydłużony, wąski grzbiet o równoleżnikowym przebiegu. Na zachód od szczytu Dłużca, odchodzi ku południowi boczne ramię z Jastrzębcem, a ku północy ramię z Blizborem i Kuflem oraz drugie z Barwną Górą i Stożkiem.
Zbudowane ze skał metamorficznych – gnejsów i granitognejsów, należących do bloku karkonosko-izerskiego, a ściślej jego północno-zachodniej części - metamorfiku izerskiego.
Cały masyw jest zalesiony.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Poniżej szczytu, południowym zboczem prowadzi szlak turystyczny:
niebieski - szlak z Świeradowa przez Sępią Górę na Rozdroże Izerskie, Jastrzębiec, Zimną Przełęcz, Bobrowe Skały, do Rybnicy i dalej
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 1 Góry Izerskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK "Kraj", Warszawa – Kraków 1989, ISBN 83-7005-095-6
- Góry Izerskie, mapa turystyczna, skala 1:50 000, Wydawnictwo Turystyczne Plan, Jelenia Góra 2008/2009, wyd. V, ISBN 978-83-60975-68-8