Xeniaria truncata
| Xeniaria truncata | |
| Maa, 1974 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Xeniaria truncata |
Xeniaria truncata – gatunek skorków z podrzędu Neodermaptera i rodziny Arixeniidae.
Gatunek ten opisany został w 1974 roku przez T.C. Maa[1][2] na podstawie dorosłej samicy i larw, odłowionych w 1964 i 1965 roku. Epitet gatunkowy truncata oznacza „ścięta” i nawiązuje do kształtu przedpiersia[2].
Skorki te mają umiarkowanie spłaszczone ciało, u dorosłych osiągające 18 mm długości. Długość ciała u zmierzonych larw I stadium wynosi od 6 do 6,5 mm, II stadium 8,6 mm, III stadium 9,5 mm, a IV stadium 13 mm. Czułki dorosłych buduje 14 członów, z których trzeci jest u samic krótszy niż piąty. Przedpiersie u wszystkich stadiów rozwojowych jest z tyłu ścięte. Śródpiersie u dorosłych ma 4,5 mm szerokości. Dziesiąty tergit odwłoka ma u dorosłych tylną krawędź z parą guzkowatych, a u larw III i IV stadium kanciastych wyrostków ponad nasadami przysadek odwłokowych. Dorosłe samice mają wierzchołek pygidium nieodgięty ku górze. Larwy I i II stadium mają na spodzie pygidium 4–6 silnych szczecin przy nasadzie, a III i IV stadium szczyt pygidium nieco odgięty ku górze.[2].
Przedstawiciele rodzaju są związani zz bezwłosymi nietoperzami: naguskami obrożnymi (Cheiromeles torquatus). Spotykani są wyłącznie w jaskiniach i dziuplach, zasiedlonych przez te nietoperze oraz na ich ciele. Większość czasu skorki te spędzają na guanie zalegającym na ścianach i stropach grzęd nietoperzy, żerując na odżywiających się guanem stawonogach. Na ciała gospodarzy wchodzą prawdopodobnie celem pożywiania się na ich wydzielinach, choć samego żerowania nigdy nie zaobserwowano[2].
Owady te zamieszkują filipińską wyspę Palawan w południowo-wschodniej części krainy orientalnej[2].