Yara Birkeland

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Yara Birkeland
Bandera

 Norwegia

Numer IMO

9865049[1]

Znak wywoławczy

LFQX[1]

Właściciel

Yara Norge AS[2]

Historia
Data budowy

2017

Data wodowania

2020

Dane techniczne
Nośność (DWT)

3120[1]

Liczebność załogi

0

Długość całkowita (L)

80[1] m

Szerokość (B)

13[1] m

Zanurzenie (D)

6 m

Pojemność brutto

3000[1] GT

Pojemność kontener.

120 TEU

Napęd mechaniczny
Silnik

silniki elektryczne

Moc silnika

2 x 900 kW

Liczba śrub napędowych

2

Yara Birkeland – pierwszy bezzałogowy statek towarowy o napędzie całkowicie elektrycznym.

Statek ten zamówiła norweska firma Yara International w stoczni Vard w 2017. Kadłub wybudowano w stoczni w rumuńskiej Braile. Przy budowie współpracowała firma Kongsberg, dostawca systemów automatyki[3].

Statek ma służyć do przewożenia kontenerów ze sztucznymi nawozami z Porsgrunn do Breviku[4].

Początkowo statek będzie sterowany konwencjonalnie, po próbach przejdzie na tryb autonomiczny. Wtedy zostanie zdemontowany mostek[5], a kontrolę nad statkiem będzie sprawować centrum w Horten[4].


Yara Birkeland jest kontenerowcem o otwartych ładowniach. Długość całkowita wynosi 80 metrów, szerokość całkowita wynosi 15 metrów. Maksymalne zanurzenie to 6 metrów. Statek ma pojemność 120 TEU i nośność 3200 ton[6].

Napęd statku stanowią dwa pędniki azymutalne ze śrubami o średnicy 2,2 metra, napędzane silnikami elektrycznymi o mocy 900 kW każdy. Statek wyposażono w dwa tunelowe stery strumieniowe o mocy 700 kW każdy[7]. Energię zapewniają zestawy akumulatorów litowo-jonowych o pojemności 6,8 MWh. Prędkość maksymalna wynosi 15 węzłów, a ekonomiczna 6-7 węzłów[6]. Statek wyposażono w urządzenia do automatycznego cumowania[8].


Koszt statku to około 25 milionów dolarów, trzy razy więcej niż konwencjonalny statek tej wielkości, lecz spodziewane jest, że armator zaoszczędzi do 90% kosztów eksploatacji[9]. Rząd norweski wsparł budowę grantem w wysokości 16,7 miliona dolarów[10].

Nazwa statku honoruje Kristiana Birkelanda naukowca i założyciela firmy Yara[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Yara Birkeland. marinetraffic. [dostęp 2022-04-06].
  2. vesselfinder: Yara Birkeland. [dostęp 2022-04-06].
  3. Autonomous ship project, key facts about YARA Birkeland [online], www.kongsberg.com [dostęp 2022-04-06] (ang.).
  4. a b Yara to start operating the world’s first fully emission-free container ship | Yara International [online], Yara None, 19 listopada 2021 [dostęp 2022-04-05] (ang.).
  5. Victoria Klesty, Yara debuts world's first autonomous electric container ship, „Reuters”, 19 listopada 2021 [dostęp 2022-04-05] (ang.).
  6. a b Yara Birkeland | Yara International [online], Yara None, 12 listopada 2021 [dostęp 2022-04-05] (ang.).
  7. Robotics 24/7 Staff, Yara Birkeland, Electric and Autonomous Container Ship, to Begin Testing in Norway [online], Robotics 24/7 [dostęp 2022-04-06] (ang.).
  8. Crewless cargo: the world’s first autonomous electric cargo ship [online], Ship Technology, 24 lutego 2022 [dostęp 2022-04-05] (ang.).
  9. World’s First Autonomous Ship to Launch in 2018 [online], Fortune [dostęp 2022-04-05] (ang.).
  10. Norway Provides Grant for Construction of Yara Birkeland [online], Offshore Energy, 29 września 2017 [dostęp 2022-04-05] (ang.).
  11. Yara Birkeland | The first zero emission, autonomous ship | Yara International [online], Yara None, 18 stycznia 2018 [dostęp 2022-04-05] (ang.).