Yvonne van Rooy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Yvonne van Rooy
Ilustracja
Yvonne van Rooy w 1986
Pełne imię i nazwisko

Yvonne Catharina Maria Theresia van Rooy

Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1951
Eindhoven

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik, menedżer

Alma Mater

Uniwersytet w Utrechcie

Stanowisko

posłanka do Parlamentu Europejskiego II kadencji (1984–1986), posłanka do Tweede Kamer (1989–1990, 1994–1997)

Partia

Chrześcijańska Unia Historyczna, Apel Chrześcijańsko-Demokratyczny

Odznaczenia
Komandor Orderu Oranje-Nassau (Holandia) Kawaler Orderu Lwa Niderlandzkiego (Holandia)

Yvonne Catharina Maria Theresia van Rooy (ur. 4 czerwca 1951 w Eindhoven[1]) – holenderska polityk, prawnik i menedżer, od 1984 do 1986 posłanka do Parlamentu Europejskiego II kadencji, posłanka do Tweede Kamer, sekretarz stanu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Córka polityka i samorządowca Charlesa van Rooya. Ukończyła szkołę średnią w Maastricht, następnie od 1970 do 1976 studiowała prawo publiczne i administracyjne na Uniwersytecie w Utrechcie. Kształciła się też w zakresie prawa europejskiego i porównawczego na Uniwersytecie w Strasbourgu. Odbyła staż w Komisji Europejskiej, następnie od 1978 do 1984 pracowała w chrześcijańskiej federacji pracowników (powiązanej z CDA). Od 1980 do 1984 kierowała haskim oddziałem Ruchu Europejskiego[2][3].

Zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Apelu Chrześcijańsko-Demokratycznego. W 1984 wybrana do Parlamentu Europejskiego. Przystąpiła do Europejskiej Partii Ludowej, należała m.in. do Komisji ds. Stosunków Gospodarczych z Zagranicą oraz Komisji ds. Gospodarczych i Walutowych oraz Polityki Przemysłowej[1]. Z mandatu zrezygnowała 30 października 1986. Zajmowała następnie stanowisko sekretarza stanu w resorcie gospodarki w rządach Ruuda Lubbersa (1986–1989, 1990–1994). W międzyczasie wykonywała mandat posłanki do Tweede Kamer (1989–1990, 1994–1997)[2].

W 1997 bez powodzenia kandydowała na stanowisko burmistrza Tilburga, następnie odeszła z polityki. Od 1997 do 2004 zajmowała stanowisko szefowej rady edukacyjnej Katolickiego Uniwersytetu Brabanckiego (przekształconego w Uniwersytet w Tilburgu), po czym od 2004 do 2012 pełniła tożsamą funkcję na Uniwersytecie w Utrechcie. Zasiadała w organizacjach gospodarczych i radach nadzorczych różnych spółek, m.in. Philipsa, Nationale-Nederlanden, ING Group, Concertgebouw czy Kunstmuseum Den Haag[4]. Od 2012 do 2018 kierowała krajowym zrzeszeniem szpitali[5].

Kawaler Orderu Lwa Niderlandzkiego (1989) i Komandor Orderu Oranje-Nassau (1994).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Yvonne M.C.Th. van Rooy. europarl.europa.eu. [dostęp 2020-08-05].
  2. a b Mr. Y.C.M.Th. (Yvonne) van Rooy. parlement.com. [dostęp 2020-08-05]. (niderl.).
  3. Yvonne M.C.Th. van Rooy. parltrack.org. [dostęp 2020-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 sierpnia 2020)]. (ang.).
  4. Mr Yvonne van Rooy. uu.nl. [dostęp 2020-08-05]. (niderl.).
  5. Yvonne van Rooy, Profile. ing.com, 18 marca 2013. [dostęp 2020-08-05]. (ang.).