ZX Interface 1

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ZX Interface 1

ZX Interface 1 − zewnętrzny interfejs dla komputerów ZX Spectrum dodający obsługę pamięci taśmowej ZX Microdrive, portu szeregowego RS232 i sieci lokalnej[1]. Stworzony przez Sinclair Research na początku lat 80. XX wieku[1].

Wprowadzony do sprzedaży w roku 1983 w cenie 49,95 GBP[2]. Jeśli był kupowany wraz z ZX Microdrive cena była niższa i wynosiła 29,95 GBP. Od marca 1985 dostępny był zestaw ZX Spectrum Expansion System za 99,95 GBP. Zawierał ZX Interface 1, napęd ZX Microdrive i 4 kasetki (3 z oprogramowaniem i jedną czystą)[3].

Budowa[edytuj | edytuj kod]

ZX Interface 1 podłącza się do portu rozszerzeń ZX Spectrum w taki sposób, że jest on podstawką dla komputera. Urządzenie posiada zdublowany port rozszerzeń ZX Spectrum, przez co nadal jest możliwe podłączanie innych urządzeń wymagających dostępu to tego portu.

Posiada 8 KiB pamięci ROM która zawiera procedury obsługi ZX Microdrive, portu szeregowego, sieci i rozszerza BASIC o dodatkowe słowa kluczowe.

Ze względu na różnice w budowie nie jest możliwa współpraca z ZX Spectrum+2 i ZX Spectrum+3 produkowanych przez firmę Amstrad.

ZX Microdrive[edytuj | edytuj kod]

Interfejs z podłączonym napędem ZX Microdrive

Interfejs jest kontrolerem napędów ZX Microdrive. Możliwe jest podłączenie szeregowo do 8 napędów[1]. Dane przesyłane są z prędkością 16 KiB/s.

RS232[edytuj | edytuj kod]

Port szeregowy może transmitować dane z maksymalną prędkością 19200 bps[a]. Obsługa jest realizowana programowo, przez co mogą wystąpić problemy z odbiorem danych przy wyższych prędkościach. W urządzeniu znajduje się standardowe gniazdo DB9.

Sieć[edytuj | edytuj kod]

Umożliwia przesyłanie danych między urządzeniami i dzielenie zasobów takich jak drukarka lub napęd ZX Microdrive. Jeden komputer może pełnić rolę serwera który musi mieć zawsze identyfikator 64[1].

Możliwe jest podłączenie do 64 komputerów ZX Spectrum w sieć[1]. Interface posiada dwa gniazda mini–jack do podłączania okablowania[1].

Przesyłanie danych do wszystkich urządzeń na raz (broadcast) jest możliwe jeśli adres docelowy jest równy 0[1].

Ten sam protokół używany był w komputerach Sinclair QL. Z powodu różnic w przebiegach czasowych w praktyce nie było możliwe połączenie ZX Spectrum i Sinclair QL.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Obsługiwane są standardowe prędkości: 50, 110, 300, 600, 1200, 2400, 4800, 9600 i 19200 bps

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g ZX Interface and ZX Microdrive Manual. Sinclair Research Limited, 1983.
  2. Ogłoszenie Sinclair Research «ZX Microdrive». „ZX Computing Magazine”, s. 38, 1983–12. (ang.). 
  3. Ogłoszenie Sinclair Research «The ZX Spectrum Expansion System». „Home Computing Weekly Magazine”, s. 7–8, 1984–11-6. (ang.).