Przejdź do zawartości

Za Rabsztynem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Za Rabsztynem
Ilustracja
Państwo

 Polska

Położenie

województwo małopolskie

Pasmo

Pieniny

Wysokość

680–730 m n.p.m.

Zagospodarowanie

pastwisko

Położenie na mapie gminy Czorsztyn
Mapa konturowa gminy Czorsztyn, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Za Rabsztynem”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Za Rabsztynem”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Za Rabsztynem”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Za Rabsztynem”
Ziemia49°25′02″N 20°22′01″E/49,417222 20,366944

Za Rabsztynem[1], Pod Rabsztynem[2] – duża polana w Pieninach Czorsztyńskich. Należy do wsi Sromowce Wyżne w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Czorsztyn. Znajduje się na południowych stokach głównego grzbietu Pienin Czorsztyńskich, po północno-wschodniej stronie skały Rabsztyn[2].

Polana położona jest na wysokości około 680–730 m[2]. Jest prywatną własnością, ale znajduje się na obszarze Pienińskiego Parku Narodowego i gospodarka na niej podlega kontroli parku[3]. Dzięki specyficznym warunkom glebowym, klimatycznym i geograficznym łąki i polany Pienińskiego Parku Narodowego są siedliskiem bardzo bogatym gatunkowo[4]. W latach 1987–1988 znaleziono tu dwa rzadkie, w Polsce zagrożone wyginięciem gatunki porostów: złotlinka jaskrawa Vulpicida pinastri i pawężnica rozłożysta Peltigera horizontalis[5].

Nieco powyżej polany Za Rabsztynem znajduje się niewielka polana Roplichła[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008.
  2. a b c d Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-11-08].
  3. Projekt planu ochronnego Pienińskiego Parku Narodowego [online], 2010 [dostęp 2021-11-08].
  4. Kazimierz Zarzycki, Roman Marcinek, Sławomir Wróbel, Pieniński Park Narodowy, Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2003, ISBN 83-7073-288-7.
  5. Józef Kiszka, Zbigniew Szeląg, Porosty (Lichenes) polan Pienińskiego Parku Narodowego – zagrożenie i ochrona, „Pieniny – Przyroda i Człowiek”, 2, Kraków 1992, s. 55–63.