Zakłócanie spokoju
| KW z 1971 | |
| Ciężar gatunkowy |
wykroczenie |
|---|---|
| Przepis |
art. 51 § 1 k.w. |
| Kara |
aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny |
| Strona podmiotowa |
umyślna w zamiarze bezpośrednim i ewentualnym |
| Odpowiedzialność od 15. roku życia |
nie |
| Typ kwalifikowany |
nie |
| Typ uprzywilejowany |
karalne podżeganie i pomocnictwo |
| Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych | |
Zakłócanie spokoju – wykroczenie polegające na zakłócaniu krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem spokoju, porządku publicznego lub spoczynku nocnego albo wywoływaniu tym samym sposobem zgorszenia w miejscu publicznym.
Zagrożone karą aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. Sprawca podlega takiej samej karze, jeżeli czyn jest chuligański lub sprawca w czasie popełnienia czynu znajdował się pod wpływem alkoholu (§ 2). Karalne jest również podżeganie i pomocnictwo (§ 3).
Cisza nocna[edytuj | edytuj kod]
Według polskich prawników i sądów cisza nocna to czas w porze nocnej przeznaczony na odpoczynek, który nie powinien być zakłócany. Przestrzeganie ciszy nocnej jest jedynie zwyczajem, który uznają prawnicy i sądy. W polskim prawie czas ciszy nocnej nie jest określony[1].
Godziny ciszy nocnej mogą być ustalane w regulaminie porządkowym spółdzielni mieszkaniowej. Czas powszechnie uznawany za ciszę nocną to okres między godziną 22 a 6 rano. Przyjmuje się, że poziom hałasu w strefie zamieszkania nie powinien przekraczać 50–60 decybeli[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cisza nocna INFOR PL
- ↑ Cisza nocna w polskim prawie INFOR PL
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz.U. z 2021 r. poz. 2008)
Artykuł uwzględnia ograniczony pod względem terytorialnym stan prawny na 2 sierpnia 2010. Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.