Zamek Rychleby
50°21′56″N 16°58′50″E/50,365556 16,980556 Ruiny zamku Rychleby | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rozpoczęcie budowy |
1 poł. XIV w. |
Położenie na mapie Czech  | |
| 50°21′56″N 16°58′50″E/50,365556 16,980556
| |
Zamek Rychleby (czes. Rychlebský hrad, niem. Reichenstein) – średniowieczny zamek z 1. połowy XIV w. w Czechach, w kraju ołomunieckim, w powiecie Jesionik, niedaleko granicy z Polską.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Zamek góruje na wysokości 420 m n.p.m. nad Rači údolí (Rakową Doliną) w Górach Złotych, ciągnącą się na północny wschód od Przełęczy Karpowskiej. 15 km na północ od zamku Rychleby, za polską granicą, leży Złoty Stok, którego stara czeska nazwa brzmi Rychleby, właśnie od nazwy zamku. Podobnie jest z nazwą Gór Złotych, którym Czesi nadali nazwę Rychlebské hory.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Obecne ruiny są pozostałością zamku powstałego w 1. połowie XIV w. w celu ochrony drogi i przejść na Morawy, tzw. solnego traktu. Tworzył on umocnioną linię razem z dwoma innymi zamkami: Karpieniem i Homole.
Wiadomo, że w XV w. był już niezamieszkany. Stał się za to ostoją rycerzy-rozbójników, co przyczyniło się zapewne do jego zniszczenia. Mieszczanie i szlachta rozdrażnieni działalnością rozbójników wyprawiali się na ich bazy, równając je z ziemią.
W latach 1901–1903 i 1906–1910 prace wykopaliskowe i renowacyjne prowadziła sekcja Javorník Morawsko-Śląskiego Sudeckiego Towarzystwa Górskiego pod kierunkiem Bruno Königa. Badania finansował biskup wrocławski Georg Kopp. Znalezione przedmioty trafiły do muzeów w Javorníku, Jesioniku, Opawie, Nysie i Muzeum Diecezjalnego we Wrocławiu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Pavel Kouřil, Dalibor Prix, Martin Wihoda, Hrady českého Slezska, Brno-Opava 2000, s. 313-335.