Przejdź do zawartości

Zarifa Ghafari

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zarifa Ghafari
غفاری ظریفه
Ilustracja
Zarifa Ghafari (2020)
Data i miejsce urodzenia

1992
Kabul

Zawód, zajęcie

polityk i działaczka społeczna

Zarifa Ghafari (paszto غفاری ظریفه; ur. 1992 w Kabulu) – afgańska polityk i działaczka społeczna, burmistrz Majdanszahru.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodzona w 1992 roku w Kabulu. Jako najstarsza z ośmiorga dzieci opiekowała się młodszym rodzeństwem. Gdy miała cztery lata, do władzy w Afganistanie doszli talibowie, mimo to Ghafari nosiła krótkie włosy i ubierała się w zachodnie stroje, gdy w pobliżu nie było nikogo kto mógłby na nią donieść. Później uczęszczała do liceum Halima Khazan w Gardez (2007–2009), a następnie na Panjab University w indyjskim Delhi, gdzie uzyskała licencjat i magisterium w dziedzinie ekonomii (2009–2015)[1].

W lipcu 2018 została mianowana przez władze prowincji burmistrzem Majdanszahr, jej kandydaturę wybrano spośród 138 kandydatów, wśród których była jedyną kobietą[1] i została pierwszą kobietą pełniącą tę funkcję w prowincji Wardak[2], która jest stosunkowo bardziej konserwatywna i gdzie ludność wyraża większe poparcie dla talibów niż w innych częściach kraju. W dniu jej powrotu pod biurem burmistrza zgromadził się tłum demonstrantów z kijami i kamieniami, wśród nich zwolennicy gubernatora Mohammada Arifa Szaha Jahana, który sprzeciwiał się jej nominacji. Ghafari musiała być ewakuowana przez ochronę, jednak po 9 miesiącach powróciła do Majdanszahr i objęła ponownie urząd, gdy gubernator podał się do dymisji[3].

W 2020 roku Departament Stanu Stanów Zjednoczonych zaprosił Ghafari na doroczną konferencję International Women of Courage[1], na której 4 marca przyznano jej International Women of Courage Award[4]. 22 marca padła ofiarą nieudanego zamachu, gdy niezidentyfikowany sprawca ostrzelał jej samochód w Kabulu[1].

Posługuje się paszto, dari, urdu i angielskim[1].

W 2021 roku po ofensywie Talibów zaczęła wyrażać swój niepokój z przyszłą sytuacją kobiet w Afganistanie jednocześnie wyrażając w mediach społecznościowych strach o własne życie[5]. Po upadku Kabulu, Ghafari, wraz z rodziną zdołała zbiec do Niemiec[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Database [online], www.afghan-bios.info [dostęp 2020-04-30].
  2. Afganistan: kobieta, burmistrzyni, bojowniczka – ARTE Reportage, „ARTE po polsku”, ARTE [dostęp 2020-04-30] (pol.).
  3. Fatima Faizi, Rod Nordland, Afghan Town’s First Female Mayor Awaits Her Assassination, „The New York Times”, 4 października 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-04-30] (ang.).
  4. Attack on Afghan Female Mayor Zarifa Ghafari [online], United States Department of State [dostęp 2020-04-30] (ang.).
  5. Zarifa Ghafari, burmistrzyni z Afganistanu, czeka na śmierć z rąk talibów [online], radiozet.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
  6. Z obawy przed talibami burmistrz afgańskiego miasta musiała uciekać z kraju. Znalazła schronienie w Niemczech. tvn24.pl, 27 sierpnia 2021. [dostęp 2021-10-15]. (pol.).