Przejdź do zawartości

Zasada powszechności przedmiotowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zasada powszechności przedmiotowej – zasada mówiąca o tym, że opodatkowaniu powinien podlegać łączny dochód osoby fizycznej, nie dochody z określonych źródeł przychodu.

Dochód podlegający opodatkowaniu powstaje przez zsumowanie wszystkich dochodów osoby je uzyskującej. Konsekwencją powszechności przedmiotowej podatku dochodowego jest możliwość wyrównania strat z jednego źródła przychodów dochodami z innych źródeł.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wanda Wójtowicz "Zarys Finansów Publicznych i Prawa Finansowego"