Zbigniew Żółtowski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Narodowość |
polska |
| Rodzice |
Edmund, Ludwika |
| Małżeństwo | |
| Dzieci |
Jan |
| Odznaczenia | |
| |
Zbigniew Adolf Żółtowski herbu Ogończyk[1] (ur. 1888 w Myszkowie, zm. 16 lutego 1973 w Buenos Aires) – polski oficer, dyplomata, działacz społeczny i polityczny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z ziemi wielkopolskiej[2]. Urodził się 17 lutego[3] lub 17 października[4] 17 listopada 1888[2] w Myszkowie[2]. Był synem Edmunda (1853-1926) i Ludwiki z domu Wesięrskiej-Kwileckiej (1865-1943)[5].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia podporucznika rezerwy artylerii z 1 czerwca 1923[6][7][2]. W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym 18 Pułku Artylerii Polowej w Otrowie Łomżyńskim[8][9]. W 1934 jako podporucznik rezerwy był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VII jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Szamotuły[3].
W grudniu 1939 został aresztowany przez gestapo, w 1940 opuścił ziemie polskie i trafił do Argentyny, gdzie był reprezentantem rządu RP na uchodźstwie w Argentynie, Urugwaju i Paragwaju, pełniąc urząd ministra pełnomocnego RP oraz delegata Polskiego Czerwonego Krzyża, wspomagając polskich emigrantów w Ameryce Południowej[4][10][11].
Zmarł 16 lutego 1973 w Buenos Aires[2][4][11]. Został pochowany na cmentarzu Recoleta dzień później[2][4][11].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski (21 kwietnia 1959, przyznany przez Prezydenta RP na uchodźstwie za zasługi położone w służbie państwowej i w pracy społecznej)[11][12]
- Odznaczenia polskie i zagraniczne[2][11]
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
W 1924 w Warszawie ożenił się z Heleną Komorowską herbu Dołęga (1893-1974)[4][13][14][1]. Mieli dwoje dzieci: Jana Damascena (1925-1988) i Marię Ewelinę (ur. 1927)[2][4][1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Marek Jerzy Minakowski: Zbigniew Adolf F hr. (primog.) Żółtowski h. Ogończyk. Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne, 2019-12-22. [dostęp 2019-12-22]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g h Nekrolog Zbigniewa Żółtowskiego. „Tygodnik Powszechny”, 1973.
- ↑ a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 277, 987.
- ↑ a b c d e f Zbigniew Zoltowski. findagrave.com. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
- ↑ 1890-1910. Rodzice Zbigniewa Zółtowskiego w Polsce. biblioteka.domeyki.archiwa.org. [dostęp 2017-04-06].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 869.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 793.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 750.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 671.
- ↑ Wojskowa karta rejestracyjna Zbigniewa Żółtowskiego. biblioteka.domeyki.archiwa.org. [dostęp 2017-04-06].
- ↑ a b c d e 1973. Buenos Aires. Śmierć Zbigniewa Żółtowskiego. biblioteka.domeyki.archiwa.org. [dostęp 2017-04-06].
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 43, Nr 6 z 8 października 1959.
- ↑ 1963-1965. trzy generacje rodziny Zółtowskich w Buenos Aires. biblioteka.domeyki.archiwa.org. [dostęp 2017-04-06].
- ↑ Helena Żółtowska w 1961 została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Por. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 5, Nr 2 z 6 lipca 1962.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Adolf F hr. (primog.) Żółtowski h. Ogończyk w Wielkiej Genealogii Minakowskiego [dostęp z dnia: 2019-12-22]
- Ludzie związani z Buenos Aires
- Odznaczeni Wielką Wstęgą Orderu Odrodzenia Polski (władze RP na uchodźstwie)
- Podporucznicy artylerii II Rzeczypospolitej
- Przedstawiciele dyplomatyczni Polski w Argentynie
- Przedstawiciele dyplomatyczni Polski w Paragwaju
- Przedstawiciele dyplomatyczni Polski w Urugwaju
- Przedstawiciele dyplomatyczni władz RP na uchodźstwie
- Urodzeni w 1888
- Zmarli w 1973
- Żółtowscy herbu Ogończyk
- Ludzie urodzeni w Myszkowie