Zbigniew Grzonka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Stanisław Grzonka
Ilustracja
Zbigniew Grzonka na Zjeździe Polskiego Towarzystwa Chemicznego w Łodzi, 2009
Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1938
Kaliska

profesor nauk chemicznych
Specjalność: chemia organiczna
Alma Mater

Politechnika Gdańska

Profesura

1986

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Gdański

Zbigniew Stanisław Grzonka (ur. 25 lutego 1938 w Kaliskach) – polski chemik, profesor inżynier, specjalizujący się w chemii organicznej oraz chemii aminokwasów i peptydów. Autor ok. 150 publikacji naukowych w czasopismach z listy filadelfijskiej[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1955 zdał maturę Liceum Ogólnokształcącym w Starogardzie Gdańskim. W 1961 ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej. W 1968 obronił doktorat na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku, a habilitował się w 1975 na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Gdańskiego. Od 1986 profesor zwyczajny.

Odbył staże naukowe na Mount Sinai School of Medicine w Nowym Jorku w okresie 1972–1973 i w Medical College of Ohio w Toledo w okresie 1979–1980.

W latach 1975–1978 pełnił funkcję z-ca dyrektora Instytutu Chemii na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Gdańskiego, a w okresie 1980–1981 był Kierownikiem Studium Doktoranckiego w instytucie. W latach 1981–1987 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Chemii, a w latach 1987–1990 był dziekanem Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii. W latach 1990–1996 był rektorem Uniwersytetu Gdańskiego.

Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Europejskiego Towarzystwa Peptydowego i Amerykańskiego Towarzystwa Peptydowego.

W 1999 roku został wyróżniony Nagrodą Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza za badania nad zależnością między strukturą i aktywnością hormonów peptydowych i innych peptydów biologicznie czynnych. W 2009 roku został laureatem Medalu Stanisława Kostaneckiego, przyznawanego przez Polskie Towarzystwo Chemiczne za wybitne osiągnięcia w zakresie chemii organicznej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Według bazy danych literaturowych ISI Web of Knowledge

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]