Przejdź do zawartości

Zbigniew Szeloch

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Szeloch
Data i miejsce urodzenia

16 sierpnia 1927
Warszawa

Data śmierci

15 listopada 2000

profesor nauk ekonomicznych
Specjalność: zarządzanie strategiczne
Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Lubelski

Doktorat

1967
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Habilitacja

1975 – ekonomia
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Profesura

1990

profesor UMCS
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Zbigniew Szeloch (ur. 16 sierpnia 1927 w Warszawie, zm. 15 listopada 2000) - polski teoretyk zarządzania, ekonomista, prawnik, profesor nauk ekonomicznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Podczas II wojny światowej przebywał na Białostocczyźnie, gdzie pracował w jednej z tamtejszych firm. W Białymstoku ukończył w 1946 liceum ogólnokształcące. W latach 1946-1952 studiował na KUL[1], uzyskując tytuł magistra ekonomii (1950) i magistra prawa (1952)[2]. W trakcie studiów pracował jako referent w Oddziale Wojewódzkim Banku Rolnego w Lublinie. Po ukończeniu studiów był nauczycielem przedmiotów ekonomicznych w szkołach średnich. W latach 1952-1958 był dyrektorem Zaocznego Technikum Ekonomicznego w Lublinie[3]. W 1967 na Wydziale Prawa i Administracji UMCS obronił pracę doktorską pt. "Gospodarka budżetowa gromadzkich rad narodowych w zakresie wydatków w świetle decentralizacji budżetowej (promotor - Henryk Reniger)[4]. W 1969 został zatrudniony w Zakładzie Ekonomiki Przemysłu na Wydziale Ekonomicznym UMCS. W 1975 na tymże wydziale uzyskał stopień doktora habilitowanego za pracę pt. "Organizacyjne problemy tworzenia i funkcjonowania kombinatów przemysłowych" - był to pierwszy przeprowadzony przewód habilitacyjny na tym wydziale[4]. W 1990 uzyskał tytuł profesora nauk ekonomicznych[2]. W latach 1973-1997 był kierownikiem Zakładu Organizacji i Zarządzania. W latach 1976-1981 i 1984-1987 był dyrektorem Instytutu Ekonomiki i Organizacji Produkcji. W 1997 przeszedł na emeryturę[1]. Był też zatrudniony w Zakładzie Zarządzania na Wydziale Przedsiębiorczości i Zarządzania w Wyższej Szkole Biznesu - National Louis University w Nowym Sączu[2].

Działalność naukowa[1][edytuj | edytuj kod]

Po obronie pracy doktorskiej głównym tematem zainteresowań naukowych była organizacja systemu oświatowego w Polsce i zarządzanie placówkami szkolnymi. Był twórcą dyscypliny naukowej określanej jako teoria organizacji i zarządzania oświatą. Drugim obszarem zainteresowań naukowych była problematyka organizacji i zarządzania w przemyśle. Był też jednym z prekursorów doradztwa organizacyjnego. Autor ponad 300 publikacji, w tym kilkunastu książek, część z nich została opublikowana w czasopismach zagranicznych. Organizator licznych konferencji naukowych, w których brali również udział zachodni naukowcy i menedżerowie. Uczestniczył w zagranicznych konferencjach, był profesorem wizytującym. Wypromował 8 doktorów.

Odznaczenia[1][edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Stefan Red Symotiuk i inni, Wiadomości Uniwersyteckie R. 10, nr 9=77 (grudzień 2000), Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, grudzień 2000 [dostęp 2020-11-01].
  2. ↑ a b c Prof. dr hab. Zbigniew Szeloch, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-11-01].
  3. ↑ ZSE im. A. i J. Vetterów w Lublinie [online], zsek.lublin.eu [dostęp 2020-11-01].
  4. ↑ a b Zdzisław Dobrzański, Zdzisław Dobrzański, Rozprawy doktorskie i habilitacyjne Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 1944-1984, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 1995, ISBN 978-83-227-0723-4 [dostęp 2020-11-01].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zbigniew_Szeloch&oldid=72220621”