Zofia Pietruska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zofia Gracjanna Pietruska
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

22 października 1929
Lublin

Data śmierci

27 marca 2012

Doktor habilitowany nauk medycznych
Specjalność: choroby wewnętrzne
Alma Mater

Akademia Medyczna w Lublinie

Doktorat

1965
Akademia Medyczna w Białymstoku

Habilitacja

1981
Akademia Medyczna w Białymstoku

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Medyczny w Białymstoku

Zakład

Zakład Immunopatologii

Okres zatrudn.

1984–1996

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Zofia Gracjanna Pietruska z domu Przełucka[1] (ur. 22 października 1929 w Lublinie, zm. 27 marca 2012) – polska naukowiec, lekarz, doktor habilitowany nauk medycznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła gimnazjum w Zamościu, a następnie liceum Akademii Zamojskiej. W 1954 ukończyła studia na kierunku lekarskim na Akademii Medycznej w Lublinie. W 1955 rozpoczęła z nakazu pracę w I Klinice Chorób Wewnętrznych Akademii Medycznej w Białymstoku na stanowisku asystenta. W 1965 na podstawie pracy doktorskiej pt. „Metody oznaczania i wartości prognostyczne properdyny” uzyskała stopień naukowy doktora nauk medycznych. W 1981 na podstawie osiągnięć naukowych i złożonej rozprawy „Dopełniacz i jego składniki w wybranych chorobach z autoagresji” uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego nauk medycznych. Posiadała specjalizację II stopnia z chorób wewnętrznych[2].

W 1980 była współtwórcą Kliniki Endokrynologii AMB. Stworzyła i przez wiele lat pełniła funkcję kierownika Zakładu Immunopatologii AMB.

Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi oraz odznaką „Za wzorową pracę w służbie zdrowia”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]