Związek Polskich Towarzystw Fotograficznych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Związek Polskich Towarzystw Fotograficznych
Państwo

 Polska

Siedziba

Warszawa

Data założenia

1927

Zakończenie działalności

1939

Rodzaj stowarzyszenia

stowarzyszenie zwykłe

Zasięg

ogólnopolski

brak współrzędnych

Związek Polskich Towarzystw Fotograficznych – polskie stowarzyszenie fotograficzne, ogólnokrajowe zrzeszenie (istniejące w latach 1927–1939)[1]. Związek stowarzyszeń fotograficznych, działających w Polsce[1]. Reprezentant amatorskiego, nieprofesjonalnego i społecznego ruchu fotograficznego w kraju i za granicą, stanowiący platformę współdziałania polskich stowarzyszeń fotograficznych[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Związek Polskich Towarzystw Fotograficznych ustanowiono podczas ogólnopolskiego I Zjazdu Polskich Miłośników Fotografii w Warszawie, w dniach 24 i 25 września 1927 – zjazdu zainicjowanego (między innymi) przez Janinę Mierzecką (sekretarz Lwowskiego Towarzystwa Fotograficznego) wespół z Polskim Towarzystwem Miłośników Fotografii[1]. W zjeździe uczestniczyli przedstawiciele wszystkich polskich organizacji, stowarzyszeń fotograficznych oraz przedstawiciele Departamentu Sztuki Ministerstwa Oświaty oraz Ministerstwa Przemysłu i Handlu[1]. Wówczas przedstawiono projekt statutu Związku Polskich Towarzystw Fotograficznych, który zakładał (m.in.) propagowanie i rozpowszechnianie sztuki fotograficznej w Polsce i za granicą, ujednolicenie słownictwa związanego z tematem fotografii, dbałość o interesy polskich fotografów[1]. W 1930 podczas IV Zjazdu Związku Polskich Towarzystw Fotograficznych w Wilnie utworzono pierwsze ogólnokrajowe stowarzyszenie fotograficzne, zrzeszające elitę fotografów, fotografików piktorialistów z całej Polski – Fotoklub Polski[1].

Działalność[edytuj | edytuj kod]

Związek Polskich Towarzystw Fotograficznych zrzeszał nieprofesjonalne stowarzyszenia fotograficzne, prowadzące działalność fotograficzną w swoim środowisku oraz reprezentował ich interesy twórcze w kraju i za granicą[1]. Współpracował z organizacjami i instytucjami zainteresowanymi rozwojem twórczości fotograficznej – w Polsce i na świecie[1]. Związek był organizatorem międzynarodowych wystaw fotograficznych (dorocznych salonów fotografii artystycznej m.in. w Krakowie, Lwowie, Poznaniu, Warszawie, Wilnie), w których uczestniczyli poszczególni członkowie stowarzyszeń fotograficznych, zrzeszonych w ZPTF[1][2]. W 1936 roku w Warszawie zaprezentowano paryską Międzynarodową Wystawę Fotografii Reklamowej[1]. Związek (wspólnie z Fotoklubem Wileńskim, Lwowskim Towarzystwem Fotograficznym, Polskim Towarzystwem Fotograficznym) współprowadził swoją agendę prasową – Przegląd Fotograficzny (polski ilustrowany miesięcznik o tematyce fotograficznej, wydawany w Wilnie, w latach 1935–1939[1][3].

W 1939 roku zakończono działalność Związku Polskich Towarzystw Fotograficznych (wybuch II wojny światowej)[1].

Zarząd[edytuj | edytuj kod]

Zarząd Związku Polskich Towarzystw Fotograficznych stanowił ten sam skład co skład Zarządu utworzonego w 1919 Polskiego Towarzystwa Miłośników Fotografii – późniejszego Polskiego Towarzystwa Fotograficznego (1931–1939)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n Wacław Żdżarski – Historia fotografii warszawskiej. Wydawca – Państwowe Wydawnictwo Naukowe (1974), str. 249, 250, 317, 318
  2. Janina Mierzecka – Całe życie z fotografią. Wydawca – Wydawnictwo Literackie Kraków (1981), ISBN 83-08-00296-X, str. 265
  3. Przegląd Fotograficzny: miesięcznik ilustrowany (Journal, magazine, 1935) [WorldCat.org] [online], web.archive.org, 16 kwietnia 2019 [dostęp 2020-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-16].