Zwrot przez sztag

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zwrot przez sztag, zwrot na wiatrmanewr polegający na przejściu dziobem statku żaglowego przez linię wiatru.

Schemat przedstawia zwrot przez sztag. Czerwona strzałka oznacza kierunek wiatru.

Poprawnie wykonany zwrot przez sztag składa się z trzech faz:

Zwrot przez sztag jest manewrem wymagającym prędkości początkowej, gdyż podczas skręcania jachtu w strefie kąta martwego jacht jest silnie hamowany. W przypadku całkowitej utraty prędkości sterowanie staje się nieskuteczne i manewr nie może być dokończony. Problem ten szczególnie daje się odczuć na żaglowcach, gdzie wysokość burty oraz powierzchnia takielunku oddziałującego z wiatrem jest znaczna, przez co wykonanie skutecznie zwrotu przez sztag staje się trudne. Z tego powodu niejednokrotnie łatwiej jest dokonać w takim przypadku zmiany halsu poprzez zwrot przez rufę[1]. Prędkość potrzebna do wykonania zwrotu przez sztag zależy od typu jednostki oraz niesionego przez nią ożaglowania. Na małych jednostkach w ciężkich warunkach wiatrowych zwrot przez sztag jest bezpieczniejszy niż zwrot przez rufę.

Zwrot przez sztag wykonywany jest z bajdewindu jednego halsu do bajdewindu halsu przeciwnego[2]

Komendy[edytuj | edytuj kod]

Poniżej wymienione są komendy wydawane podczas zwrotu przez sztag przez osobę dowodzącą jednostką na jachcie typu slup (przy założeniu, że dowodzący jest sternikiem i obsługuje szoty grota) oraz kecz bądź jol (dowodzący wydaje komendy na trzy żagle oraz ster).

Slup[edytuj | edytuj kod]

  • Do zwrotu przez sztag!
  • Prawy/lewy foka szot luz!
  • Lewy/prawy foka szot wybierz!

Kecz/Jol[edytuj | edytuj kod]

  • Do zwrotu przez sztag!
  • Ster prawo/lewo!
  • Lewy/prawy foka szot luz!
  • Lewy/prawy grota szot luz!
  • Prawy/lewy foka szot wybieraj!
  • Prawy/lewy grota szot wybieraj!
  • Bezana szoty wybieraj!
  • Sternik tak trzymać!

Wraz ze zwiększaniem liczby żagli niesionych przez jacht, rośnie liczba komend oraz ich stopień skomplikowania.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jacek Czajewski: Manewrowanie dużymi żaglowcami. Warszawa: Alma-Press, 1997, s. 14, 76. ISBN 83-7020-235-7.
  2. Franciszek Haber: Vademecum żeglarza i sternika jachtowego. Warszawa: WILGA, 2004, s. 65. ISBN 83-7375-197-1.