Zygmunt Godyń

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Godyń
rotmistrz rotmistrz
Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1910
Stara Wieś

Data i miejsce śmierci

14 sierpnia 1979
Carshalton

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

3 Pułk Strzelców Konnych
41 Dywizja Piechoty
7 Kompania Kadrowa Przeciwpancerna

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Zygmunt Paweł Godyń (ur. 4 sierpnia 1910 w Starej Wsi, zm. 14 sierpnia 1979 w Carshalton) – rotmistrz Wojska Polskiego, historyk wojskowości, badacz i popularyzator dziejów kawalerii polskiej, leśnik, ornitolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 4 sierpnia lub 10 września 1910 w Starej Wsi[1]. Ukończył studia na Politechnice Lwowskiej z tytułem inżyniera leśnika i został asystentem Wydziale Rolniczo-Leśnym[2]. Był redaktorem czasopisma „Łowiec[1]. Od 16 sierpnia 1930 do 30 czerwca 1931 odbywał służbę w Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu, którą zakończył w stopniu plutonowego podchorążego. Następnie odbył dwumiesięczną praktykę w 3 Pułku Strzelców Konnych im. Hetmana Stefana Czarnieckiego w Wołkowysku. W 1934 został mianowany podporucznikiem w korpusie oficerów rezerwy kawalerii[3].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 walczył na stanowisku dowódcy III plutonu szwadronu kawalerii dywizyjnej 41 Dywizji Piechoty[4]. Następnie w latach 1939-1947 żołnierz Polskich sił Zbrojnych na Zachodzie (m.in. oficer II Oddziału na placówce w Lizbonie; organizował przerzut żołnierzy polskich do Wielkiej Brytanii). Od listopada 1940 pełnił służbę w 7 Kompanii Kadrowej Przeciwpancernej. Od 31 marca 1941 był słuchaczem Kursu Doskonalącego Administracji Wojskowej w Londynie[5].

Po wojnie pozostał na emigracji. Redaktor naczelny czasopisma „Przegląd Kawalerii i Broni Pancernej” (od 1963). Za swoją publikację z 1976 (Straty...) otrzymał nagrodę, przyznaną przez Komitet Funduszu Kazimierza F. Vincenza[2]

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Jazda polska od wybuchu I. wojny światowej, Londyn 1953.
  • Szlakiem Ułanów Chrobrego: zarys historii 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich im. Króla Bolesława Chrobrego, pod red. Stanisława Zakrzewskiego i Zygmunta Godynia, Londyn: Wydawnictwo "Przeglądu Kawalerii i Broni Pancernej" 1973.
  • Straty spośród kawalerzystów i pancernych z rąk sowieckich w II. wojnie światowej, Londyn 1976 (wyd. 2 - Warszawa: Qlco Agencja Reklamowo-Wydawnicza 2015).

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Żałobna karta. „Biuletyn”. Nr 38, s. 97, Czerwiec 1980. Koło Lwowian w Londynie. 
  2. a b O lwowianach, Lwowie i Małopolsce Wschodniej. Rtm. Z. Godyń otrzymał nagrodę za pracę o terrorze sowieckim. „Biuletyn”. Nr 33, s. 71, Grudzień 1977. Koło Lwowian w Londynie. 
  3. Radomyski 1992 ↓, s. 57, 93.
  4. Łuniewski 2015 ↓, s. 75.
  5. Rozkazy dzienne 1941 ↓, s. 179.
  6. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 4, 31 grudnia 1974. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]