Zygmunt Pękała

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Pękała
major major
Data urodzenia

1927

Data śmierci

24 grudnia 2018

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Krajowa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Zygmunt Pękała ps. „Śmiały”[1] (ur. 1927, zm. 24 grudnia 2018[2]) – polski żołnierz podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej oraz powojennego podziemia antykomunistycznego, major WP w stanie spoczynku[3][1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził ze wsi pod Włodawą. W 1943, w wieku 16 lat, wstąpił do partyzantki[3] związanej z Armią Krajową[1]. Po wkroczeniu Armii Czerwonej działalność podziemną kontynuował w ramach podziemia antykomunistycznego. Zatrzymany przez sowietów został skazany na 5 lat, jednak już w marcu 1947 został zwolniony na mocy amnestii. W kwietniu 1947 przystąpił do oddziału por. Józefa Struga ps. „Ordon”. W lipcu tego samego roku podczas obławy na oddział „Ordona” w której jego dowódca zginął, sam Pękała został ranny lecz zdołał zbiec. Został aresztowany 10 sierpnia, a następnie skazany na 7 lat więzienia. Więziony był między innymi na Zamku Lubelskim i zakładach karnych w Sztumie oraz Strzelcach Opolskich[3].

Po przemianach demokratycznych w Polsce był inicjatorem ustawienia kamienia pamiątkowego w miejscu śmierci Józefa Struga ps. „Ordon”. W 2017 był już jednym z dwóch ostatnich żołnierzy z oddziału „Ordona”[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c ''Zmarł major Zygmunt Pękała'' [online], lubin.pl [dostęp 2018-12-28] (pol.).
  2. Bohater odszedł na wieczną wartę. miedziowe.pl. [dostęp 2018-12-28]. (pol.).
  3. a b c d ''Dziś robią sobie ze mną zdjęcia'' [online], legnica.gosc.pl [dostęp 2018-12-28] (pol.).
  4. Odznaczeni za zasługi dla Rzeczypospolitej. prezydent.pl. [dostęp 2018-12-28]. (pol.).