Przejdź do zawartości

9 Dywizja Polowa Luftwaffe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
9 Dywizja Polowa Luftwaffe
9 Luftwaffe Feld Division
ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

8 października 1942

Rozformowanie

24 stycznia 1944

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Luftwaffe

Formacja

Wehrmacht

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

18 Armia

9 Dywizja Polowa Luftwaffe (niem. 9 Luftwaffe Feld Division) – utworzona na terenie Niemiec w październiku 1942 z Flieger-Regiment 62. W listopadzie 1943 roku została przemianowana (jak wszystkie dywizje polowe Luftwaffe) na 9 Feld Division (L) i przydzielona do wojsk lądowych.

W grudniu 1943 dywizja ta została przydzielona do 18. Armii działającej w ramach Grupy Armii Północ i brała udział w walkach pod Leningradem i Oranienbaumem. W styczniu 1944 została rozbita podczas radzieckiej ofensywy leningradzko-nowogrodzkiej i rozwiązana. Jej pozostałości zostały wchłonięte przez 61., 225. i 227. Dywizję Piechoty.

Skład bojowy dywizji[edytuj | edytuj kod]

1942

  • I-IV bataliony strzelców polowych
  • 9 polowy batalion artylerii Luftwaffe
  • 9 polowa kompania cyklistów Luftwaffe
  • 9 polowy batalion przeciwpancerny Luftwaffe
  • 9 polowa kompania inżynieryjna Luftwaffe
  • 9 polowy batalion artylerii przeciwlotniczej Luftwaffe
  • 9 polowe dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe Luftwaffe

1944

  • 17 polowy pułk strzelców (L) (Jäger-Regiment 19 (L))
  • 18 polowy pułk strzelców (L) (Jäger-Regiment 20 (L))
  • 9 polowy pułk artylerii (L) (Artillerie-Regiment 10 (L))
  • 9 polowy batalion przeciwlotniczy (L)
  • 9 batalion przeciwpancerny (L)
  • 9 polowy batalion inżynieryjny (L)
  • 9 polowa kompania fizylierów (L)
  • 9 polowa kompania łączności (L)
  • 9 polowe dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe (L)

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

  • Generalmajor Luftwaffe Hans Erdmann (od 8 października 1942)
  • Generalmajor Luftwaffe Anton-Karl Longin (wrzesień 1943)
  • Generalleutnant Paul Winter (od 5 listopada 1943)
  • Oberst Ernst Michael (od 25 listopada 1943, poległ 22 stycznia 1944)
  • Oberst Heinrich Geerkens (od 22 stycznia 1944, poległ 24 stycznia 1944)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]